 |
|
|  Πέμπτη 20/4
Ένας Πόντιος στο Διάστημα και μάλιστα για πέμπτη φορά!!
Ο κοσμοναύτης Θόδωρος Γιουρτσίχιν ταξιδεύει ξανά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό
Κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ / Καζακστάν
Ένας βετεράνος ποντιακής καταγωγής κοσμοναύτης, ο πολύπειρος Φιοντόρ (Θεόδωρος) Γιουρτσίχιν της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos, ταξιδεύει για πέμπτη φορά στο διάστημα και θα παραμείνει για περίπου 4,5 μήνες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).
Ο 58χρονος Γιουρτσίχιν εκτοξεύθηκε σήμερα στις 10:13 το πρωί ώρα Ελλάδας με πύραυλο «Σογιούζ» από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν, μαζί με τον πρωτάρη 43χρονο Αμερικανό αστροναύτη Τζακ Φίσερ της NASA.
Οι δύο αστροναύτες αναμένεται να φθάσουν στον ISS αυθημερόν μετά από ένα ταξίδι-εξπρές διάρκειας έξι ωρών και να παραμείνουν εκεί 136 μέρες υπό τη διοίκηση της Αμερικανίδας Πέγκι Γουίτσον, ενώ στην «παρέα» τους θα βρίσκονται επίσης ο γάλλος αστροναύτης Τομά Πεσκέ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και ο ρώσος Όλεγκ Νοβίτσκι. Οι δύο τελευταίοι προγραμματίζεται να επιστρέψουν στη Γη στις 2 Ιουνίου και θα τους διαδεχθούν οι Ράντι Μπρέσνικ (NASA), Πάολο Νέσπολι (ESA) και Σεργκέι Ριαζάνσκι (Roscosmos).
Μεταξύ άλλων καθηκόντων, ο Γιουρτσίχιν θα υποδεχθεί το Σάββατο στον ISS το φορτίο του σκάφους Cygnus της ιδιωτικής αμερικανικής διαστημικής εταιρείας Orbital ATK, το οποίο μεταφέρει και τους δύο ελληνικής κατασκευής μικροδορυφόρους.
Ακόμη, στις 24 Αυγούστου ο πόντιος κοσμοναύτης θα έχει την ευκαιρία να «γνωρίσει» τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και την κόρη του Ιβάνκα, που θα επικοινωνήσουν από το Λευκό Οίκο επί 20 λεπτά με τον ISS, όπως ανακοίνωσε η NASA. Η επιθυμία τους είναι να συγχαρούν την 57χρονη Αμερικανίδα αστροναύτη και βιοχημικό Πέγκι Γουίτσον, η οποία εκείνη τη μέρα θα σπάσει το τωρινό ρεκόρ παραμονής στο διάστημα των 534 ημερών, ξεπερνώντας πλέον τον αμερικανό συνάδελφό της Τζεφ Γουίλιαμς.
Ακόμη, θα την τιμήσουν, επειδή είναι η πρώτη γυναίκα που έχει διοικήσει δύο φορές τον ISS. Γι' αυτό, άλλωστε παρατάθηκε η παραμονή της στον ISS, παρόλο που βρίσκεται εκεί από πέρυσι το Νοέμβριο, ενώ κανονικά ο Γιουρτσίχιν θα ήταν ο διοικητής σε αυτή τη διαστημική αποστολή. Η τηλεόραση της NASA θα μεταδώσει ζωντανά τη βιντεο-κλήση του Τραμπ και της κόρης του στον ISS, στην οποία θα συμμετάσχει και ο άλλος αμερικανός αστροναύτης, ο Φίσερ.
Ο έμπειρος Γιουρτσίχιν, ο οποίος έχει τιμηθεί με την ανώτατη διάκριση του «Ήρωα» της Ρωσικής Ομοσπονδίας και με το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας, κάνει το πέμπτο διαστημικό ταξίδι του και το τέταρτο στον ISS. Είναι ο όγδοος ρώσος κοσμοναύτης που έφθασε τα πέντε διαστημικά ταξίδια και ο δεύτερος γηραιότερος που έχει βρεθεί στο διάστημα.
Ο Γιουρτσίχιν γεννήθηκε το 1959 στο Βατούμι της Γεωργίας από ποντιακής καταγωγής γονείς και επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα. Σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός με ειδίκευση στο διάστημα και αργότερα πήρε και ένα διδακτορικό στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Εργάσθηκε στη ρωσική διαστημική εταιρεία «Energia», υπήρξε αρχιμηχανικός στα διαστημικά προγράμματα του «Διαστημικού Λεωφορείου-Μιρ» και το 2002 έκανε το πρώτο δεκαήμερο ταξίδι του στο διάστημα ως κοσμοναύτης, αποτελώντας μέλος του πληρώματος του διαστημικού λεωφορείου «Ατλαντίς».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
