 |
|
|  Τετάρτη 12/7
ΗΠΑ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Αμερικανός δικαστής απαγορεύει την απέλαση 200 Ιρακινών μεταναστών, επικαλούμενος το Σύνταγμα των ΗΠΑ, αλλά και ουσιαστικό κίνδυνο για την ζωή τους
Reuters
Ένας Αμερικανός δικαστής αποφάσισε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν μπορεί ν' απελάσει άμεσα 200 Ιρακινούς μετανάστες που συνελήφθησαν τον προηγούμενο μήνα και οι οποίοι υποστηρίζουν ότι θα υποστούν διώξεις εάν εγκαταλείψουν την χώρα.
Ο περιφερειακός δικαστής Μαρκ Γκολντσμίθ στο Μίσιγκαν δήλωσε ότι έχει την εξουσία να διατάξει την αμερικανική κυβέρνηση να κρατήσει τους Ιρακινούς εντός των ΗΠΑ για το χρονικό διάστημα που τα αιτήματα για την απέλασή τους, εξετάζονται από τα δικαστήρια.
Στην απόφασή του, ο Γκολντσμίθ τονίζει ότι αν οι Ιρακινοί απελαθούν άμεσα θα εκτεθούν “ σε ουσιαστικό ρίσκο θανάτου, βασανισμού ή άλλης σοβαρής δίωξης, πριν την εξέταση των υποθέσεών τους από αμερικανικό δικαστήριο.”
Οι περισσότεροι από τους 199 Ιρακινούς που έχουν συλληφθεί στην περιοχή του Ντιτρόιτ, στο Τενεσί, το Νέο Μεξικό, αλλά και την Καλιφόρνια, είναι Χαλδαίοι Καθολικοί, αλλά και Κούρδοι. Οι δύο ομάδες υποστηρίζουν ότι θα γίνουν στόχοι επιθέσεων στο Ιράκ, καθώς αποτελούν μειονότητες. Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστή, η αμερικανική κυβέρνηση σκοπεύει ν' απελάσει 1.400 Ιρακινούς σε ολόκληρο το Ιράκ.
Η απέλασή τους, εντάσσεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης Τραμπ ν' αυξήσει τον έλεγχο της μετανάστευσης, αλλά και ν' αναγκάσει αριθμό χωρών να δεχτούν πίσω μετανάστες οι οποίοι ζούσαν στις ΗΠΑ.
Οι Ιρακινοί που έχουν συλληφθεί από τις αμερικανικές αρχές έχουν σε βάρος τους εντολές απέλασης, ενώ μερικοί από αυτούς, έχουν καταδικαστεί για σοβαρά εγκλήματα που κυμαίνονται από το παράνομο εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, μέχρι τις δολοφονίες, σύμφωνα με τα στοιχεία της κυβέρνησης Τραμπ.
Ο Γκολντσμίθ υποστηρίζει από την πλευρά του, ότι τα ομοσπονδιακά δικαστήρια “αντιδρούν πρώτα” στην περίπτωση που απειλούνται συνταγματικά δικαιώματα, ενώ οι ειδικές συνθήκες με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι Ιρακινοί, του δίνουν την δύναμη να απαγορεύσει την απέλασή τους.
Εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, αρνήθηκε να σχολιάσει την υπόθεση. Από την πλευρά του, το υπουργείο, έχει υποστηρίξει ότι μόνο τα μεταναστευτικά δικαστήρια έχουν την εξουσία να λάβουν αποφάσεις για τους Ιρακινούς.
Η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών που εκπροσωπεί τους Ιρακινούς, ανέφερε σε ανακοίνωσή της: “Τα ομοσπονδιακά δικαστήρια πρέπει να μπορούν να διασφαλίσουν ότι οι ενέργειες της κυβέρνησης είναι σύμφωνες με το νόμο, ειδικότερα όταν τίθενται σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.”
Μερικοί από τους Ιρακινούς που συνελήφθησαν έχουν διαπράξει εγκλήματα πριν από δεκαετίες, ενώ η παραμονή τους στις ΗΠΑ, επιτράπηκε καθώς το Ιράκ μέχρι πρόσφατα αρνούνταν να τους εκδώσει ταξιδιωτικά έγγραφα. Αυτό άλλαξε τον περασμένο Μάρτιο, όταν η Βαγδάτη δέχτηκε να υποδεχτεί όσους απελαθούν από τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της συμφωνίας για ν' απομακρυνθεί η χώρα από την λίστα χωρών για τις οποίες εφαρμόζεται το προεδρικό διάταγμα Τραμπ, για την προσωρινή απαγόρευση εισόδου μουσουλμάνων μεταναστών στο αμερικανικό έδαφος.
Το μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Σάντερ Λεβίν από το Μίσιγκαν που ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα χαιρέτισε την απόφαση του Γκολντσμίθ τονίζοντας ότι “θα επιτρέψει στα δικαστήρια να μάθουν όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με αυτούς.”
Ο Γκολντσμίθ έχει προγραμματίσει ακρόαση για αύριο, στο πλαίσιο των επόμενων βημάτων της δικαστικής διαδικασίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
