 |
|
|  Σάββατο Ωρα 6.49μμ
----------------------------------------
Γαλλία
----------------------------------------
Νοσοκόμα κατηγορείται ότι σκότωσε έξι ηλικιωμένους και επιχείρησε να δηλητηριάσει άλλους τρεις σε γηροκομείο
----------------------------------------
ΓΚΡΕΝΟΜΠΛ.-
Μια 30χρονη βοηθός νοσοκόμα κατηγορείται από τις γαλλικές αρχές ότι σκότωσε με δηλητήριο έξι ηλικιωμένους και αποπειράθηκε να δολοφονήσει άλλους τρεις σε ένα γηροκομείο στο Σαμπερί της κεντρικής Γαλλίας.
Η γυναίκα, που εργαζόταν στο γηροκομείο από το 2012, χορήγησε ένα "κοκτέιλ ψυχοτρόπων ουσιών" στους εννέα ηλικιωμένους, ανέφερε η αντεισαγγελέας του Σαμπερί, Ντιτλέν Μποντουέν. Σύμφωνα με τις εισαγγελικές αρχές η υγεία όλων των θυμάτων ήταν "καλή", γεγονός που σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζουν τους φόνους αυτούς ως μια υπόθεση ευθανασίας.
Η πρακτική αυτή είναι παράνομη στη Γαλλία αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας πολλές περιπτώσεις όπου νοσοκόμες έκαναν ευθανασία στους ασθενείς που φρόντιζαν.
Οι έξι φόνοι και οι τρεις απόπειρες σημειώθηκαν από τις αρχές Οκτωβρίου στο Κέντρο Φιλοξενίας Ηλικιωμένων του Σεζαλέ, στο Ζακόμπ-Μπελκομπέτ, που είναι παράρτημα του Νοσοκομειακού Κέντρου του Σαμπερί.
Τα θύματα διένυαν την ένατη δεκαετία της ζωής τους και "η υγεία τους ήταν καλή αφού αντιμετώπιζαν μόνο προβλήματα της ηλικίας τους" και "δεν ήταν ετοιμοθάνατα", υπογράμμισε η Μποντουέν, προσθέτοντας ότι η ύποπτη παραδέχτηκε ότι τους χορήγησε ουσίες "για να ανακουφίσει τους πόνους τους" αλλά δεν είχε σκοπό να τους σκοτώσει.
Η 30χρονη, η οποία πρόσφατα φρόντισε και την ετοιμοθάνατη μητέρα της, έχει τεθεί υπό κράτηση. Οι πρώτες υποψίες σε βάρος της διατυπώθηκαν όταν μια 84χρονη έπεσε αιφνιδιαστικά σε κώμα, στις 27 Νοεμβρίου και πέθανε δύο ημέρες αργότερα. Οι τοξικολογικές αναλύσεις έδειξαν ότι είχε δηλητηριαστεί με ψυχοτρόπες ουσίες και η διεύθυνση του νοσοκομείου του Σαμπερί ενημέρωσε τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές για την υπόθεση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
