 |
|
|  Παρασκευή 11/8
Επάγγελμα διακινητής προσφύγων και μεταναστών
Μια «επιχείρηση» που αποφέρει πολλά χρήματα
Πηγή: Deutsche Welle
Χιλιάδες άνθρωποι στην Αφρική θέλουν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους και να έρθουν στον «παράδεισο Ευρώπη». Ένα επικίνδυνο ταξίδι που για κάποιους είναι μια καλοστημένη επιχείρηση, η οποία αποφέρει πάρα πολλά χρήματα.
Υπάρχει μια καλά οργανωμένη βιομηχανία διακίνησης προσφύγων και μεταναστών. Πρόκειται για πραγματικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται διεθνώς. Η Μάγια Μαρί Σεσίλ Νταρμέ από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες λέει σχετικά: «Αυτοί οι διακινητές έχουν τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ευρώπη αλλά και στο Κάιρο και στο Ντουμπάι, στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Συγγενείς των προσφύγων που ζουν στην Ευρώπη μεταβιβάζουν τα χρήματα για ολόκληρο το ταξίδι στους τραπεζικούς λογαριασμούς των διακινητών».
Πώς όμως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες βρίσκουν αυτούς του διακινητές και τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους; Η απάντηση μάλλον αιφνιδιάζει. Πολλοί από αυτούς διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους σε συγκεκριμένες σελίδες στο facebook. Εκεί βρίσκουν και τα τηλέφωνα των διακινητών και μαθαίνουν καταρχήν πόσο κοστίζει το ταξίδι. Εν τω μεταξύ έχει αναπτυχθεί και ένα είδος ασφάλειας, δηλαδή οι συγγενείς μεταβιβάζουν τα χρήματα μόνο εάν ο συγγενής τους φθάσει σώος στην Ευρώπη. Είναι πραγματικά τρομακτικό πόσο επαγγελματικά κινούνται.
Είναι οργανωμένοι περίπου σαν ταξιδιωτικά γραφεία. Υπάρχουν φθηνές προσφορές αλλά και προσφορές πολυτελείας. Τα ταξίδια αυτά απευθύνονται κυρίως σε ανθρώπους που θέλουν να διαφύγουν από τη βορειονατολική Αφρική.
«Οι τιμές κινούνται από 5.000 έως 10.000 δολάρια» λέει και πάλι η Μάγια Μαρί Σεσίλ Νταρμέ.
Το δίκτυο των διακινητών φροντίζει ώστε ο πρόσφυγας να φθάσει καταρχήν στις ακτές της Λιβύης. Στη συνέχεια, αναλαμβάνει άλλος διακινητής, ο οποίος τον βάζει σε ένα πλοιάριο με κατεύθυνση την Ευρώπη. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να πληρώσουν όμως αυτό το ταξίδι. Επίσης, το δίκτυο είναι διάτρητο.
«Για να φθάσουν οι άνθρωποι μέχρι τις ακτές της Λιβύης συχνά παρεμβάλλονται δέκα με δεκαπέντε διαφορετικοί διακινητές και οι πρόσφυγες πρέπει μόνοι τους να βρουν τον καθένα από αυτούς».
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες βρίσκονται για εβδομάδες ή για μήνες καθ' οδόν. Πολλοί πρέπει ενδιαμέσως να εργασθούν για να εξοικονομήσουν τα χρήματα για το επόμενο στάδιο του ταξιδιού. Μια επικίνδυνη Οδύσσεια ταλαιπωρημένων ανθρώπων, οι οποίοι δύσκολα επιτυγχάνουν το στόχο τους και ακόμα σπανιότερα βρίσκουν τον «παράδεισο Ευρώπη».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
