 |
|
|  Kυριακή 12/11
ΒΙΕΤΝΑΜ-ΤΡΑΜΠ
Η "Λέιντι Γκάγκα" του Βιετνάμ συνελήφθη εξαιτίας ενός προσβλητικού μηνύματος προς τον Ντόναλντ Τραμπ
AFP
Μια μουσικός, γνωστή υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην οποία οι συμπολίτες της έχουν δώσει το προσωνύμιο η «Λέιντι Γκάγκα» του Βιετνάμ συνελήφθη σήμερα από αστυνομικούς αφού σήκωσε ένα πλακάτ όπου έγραφε ένα πολύ προσβλητικό μήνυμα προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ (σ.σ σε έχω γραμ... Τραμπ), τη στιγμή που η αυτοκινητοπομπή του μεγιστάνα περνούσε από μπροστά της.
Η Μάι Χόι οδηγήθηκε κατόπιν στην οικία της από άνδρες ασφαλείας με πολιτικά, οι οποίοι την εμπόδιζαν να βγει για πολλές ώρες.
«Θέλω απλά να ασκήσω το δικαίωμά μου να μιλάω ελεύθερα, να διαμαρτύρομαι διότι δεν συμφωνώ με όσα ο Τραμπ λέει και με όσα ο Τραμπ πράττει τώρα» δήλωσε η 34χρονη από το σπίτι της.
Η Χόι είχε συναντηθεί με τον προκάτοχο του Τραμπ, τον Μπαράκ Ομπάμα, τον περασμένο χρόνο, όταν εκείνος είχε επισκεφθεί το Βιετνάμ. Τότε οι δύο τους είχαν συζητήσει το θέμα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα της.
Αργότερα το βράδυ, οι αστυνομικοί αποχώρησαν από την οικία της, ωστόσο η μουσικός προτίμησε να μην βγει διατυπώνοντας τη «μεγάλη ανησυχία της διότι μπορεί να συλληφθεί οποιαδήποτε στιγμή».
Η Μάι Χόι, οι συναυλίες της οποίες συχνά απαγορεύονται και δεν μπορεί να πουλά νόμιμα τη μουσική της στο Βιετνάμ, βρίσκεται συχνά στο στόχαστρο των αρχών.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έφθασε σήμερα, στο πλαίσιο της περιοδείας του στην Ασία, στο Ανόι.
Έπειτα από τις επισκέψεις του Μπιλ Κλίντον, του Τζορτζ Ου. Μπους και και του Μπαράκ Ομπάμα, αυτή, η τέταρτη κατά σειρά επίσκεψη ενός Αμερικανού προέδρου μετά το τέλος του πολέμου (1975) θεωρείται από πολλούς το επιστέγασμα της θεαματικής επαναπροσέγγισης των δύο χωρών τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
