 |
|
|  Δευτέρα 13/11
ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥΣ
Εθνικιστές ψάχνουν απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Πακιστάν
Πηγές mn.mk,echedoros-a.gr
Απογόνους των στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου ψάχνουν Σκοπιανοί εθνικιστές, την ώρα που ο νέος πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ φαίνεται πως επιδιώκει να αποδομήσει πλήρως το σχέδιο «αρχαιομακεδονιοποίησης» της σλαβικής πλειοψηφίας που μεθοδικά προωθούσε ο προκάτοχός του Νίκολα Γκρούεφσκι.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του ακροδεξιού mn.mk (που αναδημοσιεύει στην Ελλάδα το echedoros-a.gr) αντιπροσωπεία μελών εθνικιστικών οργανώσεων των Σκοπίων επισκέφθηκε την κοινότητα Χούνζα, όπου συναντήθηκε με το βασιλιά τους Μιρ Γκανζαφάρ Αλί Καν και τη βασίλισσα Ράνι Ατίκα, που θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Την αντιπροσωπεία αποτελούσαν η πρόεδρος του λεγόμενου ιδρύματος «‘‘Μακεδονικού’’ Παγκόσμιου Συνεδρίου των Η.Π.Α.» Γκιοργκία Τζορτζ Ατανασόφσκι καθώς και ο επίτιμος πρόεδρος του επίσης βαρύγδουπου «Παγκόσμιου Συνεδρίου της ‘‘Μακεδονίας’’» συνταξιούχος μουσικός Γκοράν Αλάσκι.
Το 2008, ο τότε πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι, είχε υποδεχτεί με τιμές αρχηγού κράτους τον βασιλιά των Χούνζα Μιρ Γκανζαφάρ Αλί Καν στα Σκόπια. Μεταξύ άλλων, ο φύλαρχος επιθεώρησε και άγημα Σκοπιανών που ήταν ντυμένοι αρχαίοι Μακεδόνες στρατιώτες με περικεφαλαίες από φελιζόλ. Μάλιστα, στη βασιλική οικογένεια είχε παραχωρηθεί και οικόπεδο, προκειμένου να χτίσουν το «παλάτι» τους, στη γη των «προγόνων» τους...
Η φυλή των Χούνζα ζει στην ομώνυμη δυσπρόσιτη ορεινή κοιλάδα, σε υψόμετρο 2.438 μέτρων στο βορειοανατολικό άκρο του Πακιστάν, στην οροσειρά του Καρακορούμ, στα σύνορα με την Κίνα. Τα μέλη της φυλής ισχυρίζονται πως κατάγονται από τρεις στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου που κατέφυγαν, μαζί με τις Περσίδες γυναίκες τους και τους Μακεδόνες στρατιώτες τους, στο απρόσιτο αυτό μέρος της Κοιλάδας των Χούνζα. «Οι κάτοικοι της περιοχής αυτής θεωρούνται απόγονοι πέντε στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίοι περιπλανήθηκαν στα μέρη αυτά», αναφέρει χαρακτηριστικά φυλλάδιο του Πακιστανικού Οργανισμού Τουρισμού.
Η φυλή σήμερα αποτελείται από περίπου 50.000 άτομα, ενώ η περιοχή -που καταλαμβάνει έκταση περίπου 8.000 τ.χλμ.- είναι ένας είδος πριγκιπάτου, ενταγμένου μέσα στο Πακιστάν από το 1974, με πολιτικό και πνευματικό ηγέτη της τον βασιλιά Μιρ Γκανζαφάρ Αλί Καν, ο οποίος ταυτόχρονα διατελεί και εκλεγμένος αξιωματούχος του Πακιστάν, Διοικητής των βορείων επαρχιών της χώρας, με ανατολικές και ευρωπαϊκές σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες και τις Διεθνείς Σχέσεις.
Η αντιπροσωπεία των εθνικιστών Σκοπιανών έφτασε στην κοιλάδα των Χούνζα, προκειμένου «να εμβαθύνει τις παραδοσιακές σχέσεις με τη ‘‘μακεδονική’’ κοινότητα του Πακιστάν, της μακεδονικής φάλαγγας του Αλεξάνδρου του Γ' σε αυτό το μέρος του κόσμου», αναφέρει το σκοπιανό δημοσίευμα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
