Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ομόλογο κατά της ανεργίας τώρα !

του Παντελή Οικονόμου



Αθήνα


Για το «χρηματοδοτικό κενό» έχουμε ακούσει αμέτρητες φορές. Πόσα λεφτά δηλαδή λείπουν από το κράτος τα επόμενα χρόνια και πως θα τα δανειστεί. Και στο θέμα αυτό αναπτύσσεται η συνηθισμένη αντιπαράθεση της κυβέρνησης με την αντιπολίτευση, η οποία όμως έχει εξαντλήσει πια τα όρια της. Για τον απλό λόγο ότι εφ’ όσον δεν προτείνεται από καμία πλευρά συγκεκριμένη λύση, διαισθανόμαστε ότι, τελικά, κάτι θα μας επιβληθεί. Χωρίς να είναι – όπως έχει συμβεί πολλές φορές μέχρι τώρα – αυτό που θα έπρεπε.

Αυτός ο φαύλος κύκλος είναι λοιπόν, πριν απ’ όλα, πολιτικός και μετά οικονομικός. Και δεν θα σπάσει αν δεν ετοιμαστούν λύσεις από εμάς τους ίδιους. Όπως ξέρουμε όλοι, το μεγάλο πρόβλημά μας σήμερα είναι η ανεργία. Με αρνητικές συνέπειες προφανώς για τους άνεργους, αλλά όχι μόνο γι’ αυτούς. Η ύφεση μαστίζει όλο το παραγωγικό μας ιστό, τα δημόσια έσοδα και τις εισροές της κοινωνικής ασφάλισης. Διαλύει, εκτός από τους αδύναμους, και τη μεσαία τάξη. Η αποσταθεροποίηση αυτή βάζει σε κίνδυνο, τελικά, ότι κατάφερε ο ελληνικός λαός με τις προσπάθειές του τα τελευταία χρόνια. Εφ’ όσον λοιπόν οι πόροι που αναζητούμε αντιμετωπίσουν αυτή την απειλή, είναι βέβαιο ότι «θα πιάσουν τόπο». Έτσι αυξάνονται και οι πιθανότητες  εξεύρεσής τους.

Με αυτό το σκεπτικό, το «χρηματοδοτικό κενό» πρέπει να καλυφθεί με την έκδοση ομολόγου του ελληνικού δημοσίου κατά της ανεργίας. Μέσα στο 2014. Για την έκδοση αυτή απαιτείται πολύπλευρη και συντονισμένη κινητοποίηση του κράτους : ο ΟΔΔΗΧ, το ΤΑΙΠΕΔ και οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να ετοιμάσουν και να παρουσιάσουν, σε σύντομο χρονικό διάστημα, πρόταση συγκεκριμένων δημόσιων  επενδύσεων με τα αντίστοιχα επιχειρηματικά σχέδια και τις εμπράγματες εγγυήσεις τους. Πραγματοποιώντας έτσι την επιστροφή μας στις αγορές με χαμηλό επιτόκιο. Και, φυσικά, την αποκατάσταση της δημοσιονομικής μας κυριαρχίας. 

Έχουμε, πράγματι, όλες τις προϋποθέσεις να διαμορφώσουμε μια, πολύ ελκυστική, δέσμη προτεινόμενων έργων, με θετική απόδοση για όλες τις πλευρές. Αρκεί να το πιστέψουμε και να το προσπαθήσουμε. Αλλιώς, θα μείνουμε στο σημερινό τέλμα, διαιωνίζοντας την ανασφάλεια. Μόνο που αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο!

 
*Άρθρο στο capital.gr


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία