 |
|
|  Δευτέρα 27/11
UNICEF
Ένδεκα εκατομμύρια παιδιά έχουν απελπιστική ανάγκη βοήθειας
UNICEF
Περισσότερα από 11 εκατομμύρια παιδιά έχουν απελπιστική ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας στην Υεμένη, μια εμπόλεμη χώρα που πλήττεται από λιμό, ανακοίνωσε το Ταμείο του ΟΗΕ για την Παιδική Ηλικία (UNICEF).
«Σήμερα είναι ορθό να πούμε ότι η Υεμένη είναι ένα από τα χειρότερα μέρη στη γη για να είναι κανείς παιδί», δήλωσε ο Γκέερτ Καπελέρε, περιφερειακός διευθυντής της UNICEF για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
«Δύο εκατομμύρια παιδιά στην Υεμένη υποφέρουν από οξύ υποσιτισμό και σχεδόν όλα τα μικρά αγόρια και κορίτσια στη χώρα αυτή» έχουν απελπιστική ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας, δήλωσε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Αμάν της Ιορδανίας.
«Υπολογίζουμε ότι κάθε 10 λεπτά ένα παιδί πεθαίνει στην Υεμένη από ασθένειες που μπορούν να αποφευχθούν», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ.
Μετά την επέμβαση στην Υεμένη, τον Μάρτιο 2015, ενός αραβικου συνασπισμού υπό σαουδαραβική διοίκηση για να σταματήσει η προώθηση των ανταρτών Χούτι σε βάρος των κυβερνητικών δυνάμεων, η σύγκρουση έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 8.750 ανθρώπους ενώ οι τραυματίες ανέρχονται σε 50.600, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.
Ο ΟΗΕ, ο οποίος εκφράζει φόβους ότι μπορεί να εκδηλωθεί στην Υεμένη «ο μεγαλύτερος λιμός» των τελευταίων δεκαετιών, έχει καλέσει τον συνασπισμό αυτό να άρει γρήγορα τον αποκλεισμό που επιβάλλει στη χώρα, κάτι που αν δεν γίνει, «θα πεθάνουν χιλιάδες αθώα θύματα».
Το Σάββατο ένα αεροπλάνο φορτωμένο με ανθρωπιστική βοήθεια και ναυλωμένο από την UNICEF προσγειώθηκε στη Σαναά, για πρώτη φορά μετά την ενίσχυση στις αρχές Νοεμβρίου του αποκλεισμού ως απάντηση για την εκτόξευση ενός πυραύλου από τους Χούτι που αναχαιτίσθηκε πάνω από το Ριάντ.
Όμως το λιμάνι Χοντέιντα (δυτική Υεμένη), απ' όπου περνούν τα φορτία τροφίμων και φαρμάκων, παραμένει κλειστό, υπογραμμίζουν αξιωματούχοι του ΟΗΕ.
«Ο πόλεμος στην Υεμένη είναι δυστυχώς ένας πόλεμος εναντίον των παιδιών», δήλωσε ο Καπελέρε, υπογραμμίζοντας πως από τον Μάρτιο του 2015 σχεδόν 5.000 παιδιά έχουν σκοτωθεί ή τραυματισθεί σοβαρά.
«Χιλιάδες σχολεία και κέντρα υγείας έχουν υποστεί ζημιές ή καταστραφεί πλήρως», πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
