 |
|
|  Σάββατο 9/12
Κόσμος
Οι ΗΠΑ πιο απομονωμένες από ποτέ στον ΟΗΕ
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο ΟΗΕ εξέφρασε χθες Παρασκευή «την ιδιαίτερη ανησυχία του για τον κίνδυνο βίαιης κλιμάκωσης» μετά την απόφαση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αναγνωρίσει μονομερώς την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, στη διάρκεια μιας έκτακτης συνεδρίασης του Συμβουλίου Ασφαλείας στην οποία οι ΗΠΑ εμφανίστηκαν πιο απομονωμένες από ποτέ.
Η απόφαση αυτή «δεν συνάδει με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας», τόνισαν μετά την έκτακτη σύγκλησή του, έπειτα από αίτημα 8 από τα 15 μέλη του, οι πρεσβευτές της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Ιταλίας, της Σουηδίας και της Γερμανίας. «Δεν ευνοεί την προοπτική ειρήνευσης στην περιοχή», τόνισαν στην αυστηρή τους ανακοίνωση.
Στη διάρκεια της συνεδρίασης όλοι οι εταίροι των ΗΠΑ επέκριναν την απόφαση του Τραμπ, με λιγότερο ή περισσότερο έντονο τρόπο.
Οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται «κήρυγμα» και «μαθήματα», απάντησε αμυνόμενη η πρεσβευτής τους Νίκι Χέιλι, τονίζοντας ότι έχει παρέλθει η εποχή που το Ισραήλ δεν αντιμετωπιζόταν με δίκαιο τρόπο από τον οργανισμό. Οι ΗΠΑ «παραμένουν δεσμευμένες στη διαδικασία ειρήνευσης» στη Μέση Ανατολή, πρόσθεσε η Χέιλι.
«Όταν υπάρξει συμφωνία ειρήνευσης, θα υπογραφεί από τον Λευκό Οίκο», πρόσθεσε. «Κατανοώ ότι η αλλαγή είναι δύσκολη» για τους εταίρους των ΗΠΑ, όμως «οι ενέργειές μας έχουν στόχο να προωθηθεί ο στόχος της ειρήνευσης», επεσήμανε.
Με την απόφασή τους οι ΗΠΑ «δεν έλαβαν θέση για τα όρια ή τα σύνορα» και «το υφιστάμενο καθεστώς των αγίων τόπων παραμένει», εκτίμησε η Αμερικανίδα διπλωμάτης, η οποία είχε τη στήριξη μόνο του Ισραηλινού ομολόγου της.
«Η Ιερουσαλήμ θα πρέπει να είναι η πρωτεύουσα δύο κρατών, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Απουσία συμφωνίας, δεν αναγνωρίζουμε καμία κυριαρχία πάνω στην Ιερουσαλήμ», απάντησαν πέντε Ευρωπαίοι πρεσβευτές. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα αναγνωρίσει καμία αλλαγή στα σύνορα του 1967, περιλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ, εκτός από αυτές που θα έχουν συμφωνηθεί και από τις δύο πλευρές», πρόσθεσαν.
Μετά την εκλογή του Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, οι διαφωνίες μεταξύ της Ουάσινγκτον και των εταίρων της στη διεθνή σκηνή μοιάζουν να αυξάνονται σε όλα τα μεγάλα θέματα. Από το Ιράν ως τη Βόρεια Κορέα, περνώντας από την κλιματική αλλαγή, οι ΗΠΑ και οι εταίροι της φαίνονται πλέον να συμφωνούν σε πολύ λίγα θέματα.
Ωστόσο στο Συμβούλιο Ασφαλείας οι αντίπαλοι της Ουάσινγκτον δεν έχουν τρόπο να εναντιωθούν στην ανακοίνωση του Αμερικανού προέδρου, καθώς οι ΗΠΑ είναι μόνιμο μέλος και έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν βέτο σε κάθε απόφαση ή ανακοίνωση που απαιτεί ομοφωνία.
Ο Νικολάι Μλαντένοφ, ειδικός συντονιστής του ΟΗΕ για την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή, προειδοποίησε για τον κίνδυνο της «θρησκευτικής ριζοσπαστικοποίησης» στην περιοχή. Ο αξιωματούχος του ΟΗΕ κάλεσε τους παγκόσμιους ηγέτες να «επιδείξουν σωφροσύνη» για να επιστρέψει η ηρεμία στην περιοχή.
«Όλες οι πλευρές και όλοι οι περιφερειακοί παράγοντες» καλούνται «να εργαστούν από κοινού για να διατηρηθεί η ηρεμία», τόνισαν από την πλευρά τους οι Ευρωπαίοι πρεσβευτές.
Την έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας είχαν ζητήσει η Σουηδία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Βρετανία, η Βολιβία, η Ουρουγουάη, η Αίγυπτος και τη Σενεγάλη.
Η αμερικανική απόφαση αποτελεί «παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας», κατήγγειλε ο πρεσβευτής της Αιγύπτου Αμρ Αμπουλάτα, κάνοντας λόγο για «κατεχόμενη πόλη».
Ο Γάλλος ομόλογός του Φρανσουά Ντελάτρ υπογράμμισε ότι «χωρίς απόφαση για την Ιερουσαλήμ, δεν θα υπάρξει ειρηνευτική συμφωνία». «Δεν υπάρχει εναλλακτική στη λύση των δύο κρατών», τόνισε ο Ρώσος πρεσβευτής Βασίλι Νεμπένζια, ενώ ο Ιταλός Σεμπαστιάνο Κάρντι επεσήμανε ότι η χώρα του θα διατηρήσει την πρεσβεία της στο Τελ Αβίβ.
Ο Ρίαντ Μάνσουρ, Παλαιστίνιος πρεσβευτής υπό το καθεστώς του παρατηρητή στον ΟΗΕ, κατήγγειλε μια «ανεύθυνη απόφαση», ενώ η Ιορδανή ομόλογός του Σίμα Σάμι Μπάχους κάλεσε τις ΗΠΑ να είναι «ένας ουδέτερος μεσολαβητής».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
