 |
|
|  Δευτέρα 1/1
Μέλη της Μπόκο Χαράμ δολοφόνησαν 25 ξυλοκόπους στη Νιγηρία
AFP
Μέλη της τζιχαντιστικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ δολοφόνησαν το Σάββατο 25 ξυλοκόπους κατά τη διάρκεια επίθεσης που εξαπέλυσαν σε ένα χωριό στην Πολιτεία Μπόρνο, στη βορειοανατολική Νιγηρία, ανακοίνωσαν οι αρχές και δήλωσαν επιζήσαντες την Κυριακή.
Ένας πρώτος απολογισμός που είχε δοθεί στη δημοσιότητα το Σάββατο έκανε λόγο για τέσσερις νεκρούς σε αυτή την επίθεση, την οποία διέπραξαν τζιχαντιστές που πήγαν με μοτοσικλέτες στο χωριό Μάιουα, περίπου 20 χιλιόμετρα από τη Μαϊντουγκούρι, την πρωτεύουσα της Πολιτείας Μπόρνο.
«Βρέθηκαν άλλα 21 πτώματα όταν μια ομάδα έκανε έρευνα σε μια θαμνώδη περιοχή αναζητώντας τους πολλούς χωρικούς που δεν επέστρεψαν στα σπίτια τους μετά την επίθεση», εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μπούνου Γκάνα, ένας ξυλοκόπος που επέζησε.
«Ήμασταν 53 χωρικοί από το Μπέικιν Μούνα που είχαμε πάει εκεί για να κόψουμε ξύλα, αλλά μόνο οι 28 επέστρεψαν σώοι», πρόσθεσε ο ίδιος.
«Αρχικά βρέθηκαν τέσσερα πτώματα, αλλά η ομάδα έρευνας αργότερα βρήκε άλλα 21 πτώματα», επιβεβαίωσε ένας άλλος ξυλοκόπος, ο Χαρούνα Νταχίρου.
Οι δράστες της επίθεσης ήταν περίπου δεκαέξι και κινούνταν ανά δύο ή τρεις με μοτοσικλέτες, σύμφωνα με τον ίδιο. Άνοιξαν πυρ εναντίον των ξυλοκόπων κι έβαλαν φωτιά σε τρία φορτηγάκια στα οποία ήταν φορτωμένα ξύλα.
Οι τζιχαντιστές στοχοθετούν πολύ συχνά τους ξυλοκόπους στη βορειοανατολική Νιγηρία, καθώς τους κατηγορούν πως κατασκοπεύουν για λογαριασμό του στρατού ή παραστρατιωτικών οργανώσεων. Τρεις ξυλοκόποι είχαν αποκεφαλιστεί τον Αύγουστο 40 χλμ. από τη Μαϊντουγκούρι, ενώ άλλοι οκτώ είχαν δολοφονηθεί τον Απρίλιο 10 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της Πολιτείας Μπόρνο.
Αφότου τα μέλη της πήραν τα όπλα πριν από οκτώ χρόνια, ο ανταρτοπόλεμος της Μπόκο Χαράμ, που εξαπολύει επιθέσεις και στέλνει βομβιστές-καμικάζι να ανατιναχθούν στη Νιγηρία και σε γειτονικές χώρες—το Καμερούν, τον Νίγηρα και το Τσαντ—και οι επιχειρήσεις για την καταστολή του έχουν προκαλέσει τον θάνατο τουλάχιστον 20.000 ανθρώπων και έχουν εκτοπίσει πάνω από 2,6 εκατομμύρια άλλους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
