 |
|
|  Τετάρτη Ωρα 9.02μμ
----------------------------------------
Σημαντική η συμμετοχή του ελληνικού κινηματογράφου στα διάφορα προγράμματα
----------------------------------------
Αρχίζει αύριο το 64ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου
----------------------------------------
ΒΕΡΟΛΙΝΟ.-(Ανταπόκριση Νίνος Φενέκ Μικελίδης)
Με σκηνοθέτες όπως ο Αλέν Ρενέ, ο Γουές Άντερσον και ο Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ συναγωνίζεται με την ταινία του «Μικρό Ψάρι» ο δικός μας Γιάννης Οικονομίδης στο διαγωνιστικό τμήμα του φετινού 64ου Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Βερολίνου που αρχίζει αύριο Πέμπτη. Την έναρξη του φεστιβάλ αναμένεται να κάνουν η υπουργός Πολιτισμού και των ΜΜΕ, Μόνικα Γκρούτερς, ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής της Μπερλινάλε, Τζέιμς Σάμους και ο διευθυντής του φεστιβάλ, Ντίτερ Κόσλικ. Μετά την τελετή έναρξης και την παρουσίαση των μελών της κριτικής επιτροπής, θα προβληθεί η διαγωνιζόμενη ταινία «The Grand Budapest Hotel» του Γουές Αντερσον, στην οποία, εκτός από τον σκηνοθέτη, θα παραστούν και οι πρωταγωνιστές της Ρέιφ Φαίνς, Τίλντα Σουίντον, Μπιλ Μάρεϊ, Σαϊόρς Ρόναν, Εντουαρντ Νόρντον, Λία Σεϊντού και Γουίλεμ Νταφόε. Η ταινία του «καλτ» σκηνοθέτη Άντερσον αφηγείται τις περιπέτειες του θυρωρού ενός διάσημου ξενοδοχείου στην περίοδο ανάμεσα στους δύο παγκόσμιους πολέμους και ενός νεαρού υπαλλήλου που γίνεται ο πιο στενός του φίλος.
Ανάμεσα στα γνωστά ονόματα των σκηνοθετών που συμμετέχουν στο διαγωνιστικό και ο 91χρονος Γάλλος σκηνοθέτης Αλέν Ρενέ («Χιροσίμα, αγάπη μου»), με την ταινία του «Να αγαπάς, να πίνεις και να τραγουδάς», βασισμένη στο θεατρικό έργο του Αλαν Εϊκμπορν, με πρωταγωνιστές τους Σαντρίν Κιμπερλέν, Αντρέ Ντισολιέ, Σαμπίν Αζεμά, Ιπολίτ Ζιραρντό.
Ακόμη, στη φετινή Μπερλινάλε περιλαμβάνονται, η αμερικανική ταινία «Boyhood» του Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ («Πριν από τα μεσάνυχτα»), με τους Πατρίσια Αρκέτ και Ιθαν Χοκ, «Ο δρόμος του εχθρού» του αλγερινής καταγωγής Γάλλου Ρασίντ Μπουσαρέμπ («London River»), με τους Φόρεστ Γουίτακερ, Χάρβεϊ Καϊτέλ, Ελέν Μπερστίν, Μπρέντα Μπλέθιν, «Τυφλό μασάζ» του Κινέζου Γιε Λου («Το ποτάμι Σούζου», «Το καλοκαιρινό παλάτι»), «Aloft» της Κλαούντια Λόσα («Το γάλα της θλίψης»), με τους Τζένιφερ Κόνολι, Κίλιαν Μέρφι.
Στο επίσημο τμήμα θα δούμε (εκτός όμως συναγωνισμού) και την αμερικανική «The Monuments Men», περιπέτεια που σκηνοθέτησε ο Τζορτζ Κλούνι, γύρω από μια διμοιρία στρατιωτών που αναλαμβάνουν να σώσουν μεγάλα έργα τέχνης που έχουν κλέψει οι ναζί. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τζορτζ Κλούνι, Ματ Ντέιμον, Μπιλ Μάρεϊ, Κέιτ Μπλάνσετ, Τζον Γκούντμαν, Ζαν Ντιρζαντέν και ο Έλληνας Δημήτρης Λεωνίδας, με τους περισσότερους να καταφθάνουν αργότερα στο Βερολίνο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
