 |
|
|  Πέμπτη 7.02μμ
----------------------------------------
Βέλγιο
----------------------------------------
Κορίτσια εφηβικής ηλικίας, γοητευμένα από το δολοφόνο παιδεραστή Ντιτρού, του γράφουν στη φυλακή
----------------------------------------
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ.-
Πολλά κορίτσια εφηβικής ηλικίας έχουν απευθύνει επιστολές στο βέλγο δολοφόνο και παιδεραστή Μαρκ Ντιτρού με την ελπίδα να αποκαταστήσουν επαφή με τον κρατούμενο, η πολύκροτη υπόθεση του οποίου, το 1996, είχε τραυματίσει ψυχικά τους Βέλγους, αποκαλύπτει η εφημερίδα "Λε Σουάρ".
"Καλημέρα, είμαι ένα κορίτσι 15 ετών. Κατοικώ στη Λα Ρος-αν-Αρντέν. Πάντα με γοητεύατε. Είστε ένα πρόσωπο γνωστό. Όταν βλέπω τις ωραίες φωτογραφίες σας, δεν μπορώ παρά να πιστέψω πως είστε έντιμος", γράφει ένα κορίτσι, την επιστολή του οποίου κατέσχεσε η διεύθυνση της φυλακής.
"Θέλετε να έχουμε αλληλογραφία; Αν θέλεις, μπορώ να σου στείλω τη φωτογραφία μου", έγραφε ακόμη στην επιστολή.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Μαρκ Ντιτρού, ο οποίος καταδικάσθηκε το 2004 για την απαγωγή, τον εγκλεισμό και το βιασμό, από τον Ιούνιο του 1995 ως τον Αύγουστο του 1996, έξι μικρών και έφηβων κοριτσιών στο Βέλγιο, καθώς και για το θάνατο τεσσάρων εξ αυτών, είναι παραλήπτης άφθονων επιστολών.
Λαμβάνει αιτήματα για αλληλογραφία, προτάσεις γάμου, ύβρεις, λούτρινα ζωάκια, ακόμη και χρήματα, εξηγεί η "Λε Σουάρ", υπογραμμίζοντας πως οι επιστολές των εφήβων είναι ένα "νέο φαινόμενο".
"Στα μάτια των ανώριμων έφηβων κοριτσιών μοιάζει να είναι ένα θύμα του συστήματος", εξηγεί στην εφημερίδα ο παιδοψυχίατρος Ζαν-Ιβ Αγιέ. "Συγχρωτίζονται με το απαγορευμένο, με τον κίνδυνο, εξισώνουν τις συμπεριφορές τους με αυτές ενηλίκων. Δεν έχουν συνείδηση του κινδύνου που διατρέχουν".
Τα νεαρά κορίτσια που προσπαθούν να έρθουν σε επαφή με τον πιο γνωστό από τους βέλγους φυλακισμένους, δεν έχουν ζήσει τα γεγονότα του 1996 και το τραύμα που είχε προκαλέσει αυτή η υπόθεση, υπογραμμίζει η εφημερίδα.
Ο Μαρκ Ντιτρού, ο οποίος εργάζεται πάνω σ' ένα αίτημα πρόωρης αποφυλάκισης που δεν έχει ουσιαστικά καμιά πιθανότητα επιτυχίας, συνεχίζει να κάνει να μιλούν τακτικά γι' αυτόν. Τον Ιανουάριο είχε απευθύνει μια επιστολή στον πατέρα ενός από τα θύματά του, στην οποία επιχειρούσε και πάλι να ελαφρύνει τη θέση του ρίχνοντας τις ευθύνες στην πρώην σύζυγο και τους πρώην συνεργούς του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
