 |
|
|  Τετάρτη 28/2
Σίλβιο Μπερλουσκόνι: "Είμαι σαν το καλό κρασί- Βελτιώνομαι με τα χρόνια και τώρα είμαι τέλειος"
dpa
Στις βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν την Κυριακή στην Ιταλία ο ευρωπαίος πολιτικός που έχει εμπλακεί στα περισσότερα σκάνδαλα, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, φιλοδοξεί να γίνει ο φοίνικας που θα αναγεννηθεί από τις στάχτες του, όπως σχολιάζει το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Πιθανόν είναι, όμως, σύμφωνα με το πρακτορείο, η επόμενη μέρα των εκλογών να ξημερώσει με την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης ουσιαστικά σε ακυβερνησία.
Ωστόσο, παρότι το μπλοκ του τέσσερις φορές πρωθυπουργού έχει προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις έναντι του Κινήματος των Πέντε Αστέρων (M5S) και του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος (PD), δεν αναμένεται να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Επίσης δεν βοηθάει το ότι ταλανίζεται από εσωκομματικές έριδες, πυροδοτώντας έτσι αμφιβολίες για την ικανότητα του μπλοκ να αντέξει στην εξουσία.
"Τα δύο πιθανότερα σενάρια είναι να μην υπάρξει απόλυτη πλειοψηφία (να προκύψει δηλαδή hung parliament) ή να προκύψει μια οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την κεντροδεξιά", προβλέπει ο Βολφάνγκο Πικόλι, ο συνπρόεδρος της Teneo Intelligence, επισημαίνοντας ότι οι τελευταίες προβλέψεις εμφανίζουν τους συντηρητικούς να μην εξασφαλίζουν καθαρή νίκη.
Με δεδομένο αυτό, πολλοί αναλυτές προβλέπουν μια μετεκλογική ανακατάταξη στο πλαίσιο της οποίας ο Μπερλουσκόνι και το κεντροαριστερό PD θα ενώσουν τις δυνάμεις τους σε έναν τύπο μεγάλου συνασπισμού σαν αυτόν που κυβερνά στη Γερμανία από το 2013.
Ο σημερινός πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι --ένας ορκισμένος PDίστας που χαίρει της εκτίμησης ολόκληρου του πολιτικού φάσματος-- ή ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι -- ένας πρώην εκπρόσωπος του Μπερλουσκόνι-- είναι τα δύο πρόσωπα που ξεχωρίζουν ως πιθανές επιλογές για την πρωθυπουργία ως συμβιβαστική λύση.
Ωστόσο, η άνοδος μιας τάσης κατά του κατεστημένου πιθανόν να συμβάλει στον σχηματισμό μιας ριζοσπαστικής κυβέρνησης υπό το M5S, η οποία θα οδηγούσε σε αποσταθεροποίηση τόσο στις χρηματαγορές όσο και τους εταίρους της Ιταλίας στην ΕΕ. Εναλλακτικά, πιθανόν είναι ένα τεράστιο αδιέξοδο που θα οδηγούσε σε νέες εκλογές πριν από το τέλος του χρόνου.
Οι δημοσκοπήσεις απαγορεύονται κατά τις τελευταίες δύο εβδομάδες της προεκλογικής εκστρατείας αλλά οι τελευταίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα έφερναν το μπλοκ του Μπερλουσκόνι κοντά στο 40% και το M5S και μια συμμαχία υπό το PD με λιγότερο από 30% έκαστο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
