 |
|
|  Τρίτη Ωρα 7.45μμ
----------------------------------------
Ελλάδα
----------------------------------------
Τον πολιτικό σχηματισμό «Το Ποτάμι» παρουσίασε ο επικεφαλής του, Στ. Θεοδωράκης
----------------------------------------
ΕΔΩ ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση)
Τον πολιτικό σχηματισμό «Το Ποτάμι» -ο οποίος θα συμμετάσχει στις επερχόμενες ευρωεκλογές- παρουσίασε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου ο επικεφαλής του, Σταύρος Θεοδωράκης.
Ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε ότι «Το Ποτάμι» «κλέβει» ιδέες και από την Αριστερά και από τη φιλελεύθερη Δεξιά, όμως τόνισε ότι δεν θέλει να το κατατάξει στη μια ή στην άλλη πολιτική πλευρά. Όπως υποστήριξε «τα προβλήματα, τώρα, απαιτούν λύσεις σε άλλο επίπεδο. Μετά, το αν θα βάψουμε τους δρόμους μπλε ή κόκκινους είναι άλλο θέμα». Σχετικά με το ψηφοδέλτιο, είπε ότι είναι υπό διαμόρφωση, και ότι θα δοθεί στη δημοσιότητα όταν πράξουν αναλόγως και τα άλλα κόμματα.
«Δεν είμαι ευρωσκεπτικιστής», δήλωσε ο κ. Θεοδωράκης, σημειώνοντας ότι «εμείς υπερασπιζόμαστε το δυνάμωμα της Ευρώπης, αυτή είναι η οικογένειά μας» και «η μάχη πρέπει να δοθεί μέσα στην Ευρώπη για μια άλλη Ευρώπη». Σχετικά με το σε πια πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα ενταχθεί «Το Ποτάμι» (σε περίπτωση εκλογής ευρωβουλευτή) δήλωσε πως δεν είναι εύκολο να πει συγκεκριμένη ομάδα. Όπως ανέφερε «θα το αποφασίσουμε όταν -και αν- πάμε στις Βρυξέλλες. Αυτό το «παλιό» που λέμε για την Ελλάδα, ισχύει και για την Ευρώπη. Και εκεί θα πάμε με αυτούς που θα θέσουν τα μεγάλα ζητήματα».
Σε ερώτημα σχετικά με το αν κατεβαίνει στις ευρωεκλογές για να πλήξει συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε ότι «Το Ποτάμι» δεν έρχεται για να χτυπήσει κάποιον, αλλά είναι η ανάγκη κάποιων πολιτών να υπάρξει λύση πέρα από τα κομματικά στερεότυπα. Επιπλέον, σημείωσε ότι η ευθύνη για τα προβλήματα της χώρας βαραίνει τους πολιτικούς και ότι υπάρχει η ανάγκη δημιουργίας νέων δυνάμεων, που θα ανανεώσουν τον αέρα του πολιτικού σκηνικού. Πάντως, όπως είπε «Το Ποτάμι» δεν μπορεί να αλλάξει την ιστορία και την πορεία της χώρας μόνο του, και πως αυτό που χρειάζεται είναι συμμαχίες. Μάλιστα ανέφερε πως «υπάρχουν πολλοί πολιτικοί που μπορούν να φανούν χρήσιμοι και προσβλέπουμε σε συνεργασία με αυτούς, για να βάλουμε νέους κανόνες στην πολιτική».
Σχετικά με το «μνημόνιο ή όχι» ο κ. Θεοδωράκης σημείωσε πως υπάρχουν σοβαρότερα ερωτήματα, καθώς, όπως ανέφερε, το μνημόνιο τελειώνει το Μάιο, άρα η όποια συζήτηση σχετικά με αυτό έχει να κάνει με τα λάθη που έγιναν. Το θέμα, όπως τόνισε, είναι αν θέλουμε ένα εθνικό σχέδιο για έξοδο από την κρίση, σημειώνοντας ότι αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί από την κοινωνία και όχι να βγει από κομματικά κιτάπια. Μάλιστα ανέφερε ως παράδειγμα σημαντικού ερωτήματος και το αν «θα είμαστε υπάλληλοι της Ευρώπης η αναδημιουργοί;». Εξάλλου, επισήμανε ότι «η χώρα πρέπει να αρχίσει να παράγει και όχι να περιμένουμε, είτε παρακαλώντας είτε απειλώντας, τα δανεικά». Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην ανάγκη στήριξης της καινοτομίας (με έμφαση στους νέους) και προώθησης των προϊόντων ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προελεύσεως).
Σε ερώτημα για το τι προτείνει για το πολιτικό σύστημα, ο κ. Θεοδωράκης υποστήριξε ότι οι εκλογές πρέπει να γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια (για να καταπολεμηθεί, όπως είπε, και το «μαύρο» πολιτικό χρήμα που συνδέεται με τη διεξαγωγή ή μη των πρόωρων εκλογών) και να αναδεικνύεται πλέον μικρότερος αριθμός βουλευτών. Το σύστημα πρέπει να γίνει αναλογικότερο και οι πολίτες να έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν υποψήφιους από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.
Σε ερώτηση σχετικά με τη δημοσιογραφία, ο Σταύρος Θεοδωράκης σημείωσε πως σίγουρα υπάρχει ένα πρόβλημα με τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα, κυρίως όσον αφορά το λαϊκισμό και την ταύτισή της με την εξουσία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
