 |
|
|  Παρασκευή Ωρα 1.14μμ
----------------------------------------
Ομογένεια/ΗΠΑ
----------------------------------------
Επίτροπο στο Συμβούλιο Τέχνης του Ιλινόις διόρισε την ομογενή Έρικα Σπυροπούλου, ο κυβερνήτης της πολιτείας Πάτρικ Κουίν
----------------------------------------
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-(Ανταπόκριση Παναγιώτης Παναγιώτου)
Στην τοποθέτηση της ομογενούς, Έρικας Σπυροπούλου, ως Επιτρόπου στο Συμβούλιο Τέχνης του Ιλινόις, προέβη ο κυβερνήτης της πολιτείας, Πάτρικ Κουίν. Το Συμβούλιο απαρτίζεται από 21 ιδιώτες, οι οποίοι διορίζονται από τον κυβερνήτη με κριτήριο την αποδεδειγμένη αφοσίωση και το ενδιαφέρον τους για την τέχνη.
Τα μέλη του Συμβουλίου υπηρετούν εθελοντικά, η θέση τους είναι άμισθη και είναι επιφορτισμένα με την ευθύνη να αναπτύξουν τη δημόσια πολιτική της πολιτείας για την τέχνη, να ενισχύσουν την ποιότητα των προγραμμάτων με πολιτιστική ποικιλομορφία και να εγκρίνουν σχετικές δαπάνες και επιχορηγήσεις. Η αποστολή του Συμβουλίου είναι η συμβολή του μέσω της τέχνης στην ανάπτυξη ενός ισχυρού, δημιουργικού και ενωμένου δικτύου πολιτών στο Ιλινόις.
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κυβερνήτη Πάτρικ Κουίν για το διορισμό αυτό που αποτελεί ιδιαίτερη τιμή τόσο για εμένα προσωπικά όσο και για τον Ελληνισμό του Σικάγο και γενικότερα των Ηνωμένων Πολιτειών» δήλωσε η κ. Σπυροπούλου και πρόσθεσε: «Θα κάνω το καλύτερο γι' αυτή τη μεγάλη ευκαιρία που μου δίνεται να αναδείξω τη σπουδαιότητα της Τέχνης στη ζωή μας. Η Τέχνη μιμείται και εμπνέει τη ζωή. Δίνει στους ανθρώπους την ευκαιρία να καλλιεργήσουν τη δημιουργική τους φαντασία, να εκτιμήσουν την πολιτιστική διαφορετικότητα και να επικοινωνήσουν με τον συνάνθρωπο μέσω της καλλιτεχνικής έκφρασης. Πιστεύω ότι όλοι μας κρύβουμε έναν καλλιτέχνη μέσα μας».
Η κ. Σπυροπούλου είναι η σύζυγος του Θεόδωρου Σπυρόπουλου, ο οποίος διετέλεσε συντονιστής του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, Περιφέρειας ΗΠΑ και μητέρα της Μαριάννα Σπυροπούλου, που είναι η υπεύθυνη στο τμήμα Εγγείων Βελτιώσεων Ύδρευσης του Σικάγου.
Ο κυβερνήτης του Ιλινόις Πάτρικ Κουίν, σε μήνυμά του ανέφερε ότι «η Έρικα είναι μία γνωστή καλλιτέχνις και φιλάνθρωπος του Σικάγου, της οποίας η αφοσίωση στον συνάνθρωπο είναι παραδειγματική». Επίσης, ανέφερε ότι «η ελληνική κοινότητα του Σικάγου είναι επί μακρού ένα ουσιαστικό κομμάτι της ζωτικής πολιτιστικής ζωής της πόλης και οι Ελληνοαμερικανοί έχουν κάνει σπουδαίες κοινωνικές, πολιτιστικές και οικονομικές συνεισφορές στην ανάπτυξη του Ιλινόις στο πέρασμα των ετών».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
