 |
|
|  Σάββατο Ωρα 10.43πμ
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Μειώνονται χρόνο με τον χρόνο τα έσοδα του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα
----------------------------------------
ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και η σύζυγός του Μισέλ δήλωσαν εισόδημα περίπου μισό εκατομμύριο δολάρια για το 2013, αρκετά χαμηλότερο από τα προηγούμενα χρόνια, καθώς τα έσοδα από τις πωλήσεις των βιβλίων του Αμερικανού ηγέτη συνέχισαν την πτωτική πορεία τους.
Το προεδρικό ζεύγος κέρδισε πέρσι 503.183 δολάρια και, αφού αφαιρέθηκαν οι κρατήσεις, το αναπροσαρμοσμένο ακαθάριστο εισόδημά του ήταν 481.098 δολάρια. Πλήρωσαν 98.169 δολάρια σε ομοσπονδιακούς φόρους —το 20,4%— και δώρισαν σχεδόν 60.000 δολάρια για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Συγκριτικά, για το οικονομικό έτος 2012 οι Ομπάμα δήλωσαν εισόδημα 662.076 δολάρια και πλήρωσαν φόρο 112.214 δολάρια ενώ το 2011 τα έσοδά τους ήταν 844.585 δολάρια.
Ο ετήσιος μισθός του Μπαράκ Ομπάμα ως προέδρου ανέρχεται στα 400.000 δολάρια. Ο ίδιος σχεδίαζε να επιστρέψει το 5% του μισθού του σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους ομοσπονδιακούς δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι τέθηκαν σε υποχρεωτική άδεια χωρίς αποδοχές λόγω των περικοπών στις δαπάνες, το φθινόπωρο του 2013. Όσον αφορά τα έσοδα από το μισθό του, στα έγγραφα που έδωσε στη δημοσιότητα ο Λευκός Οίκος σήμερα αναφέρεται το ποσό των 394.796 δολαρίων και δεν είναι σαφές εάν και πώς επέστρεψε κάποιο ποσοστό από τα χρήματα αυτά.
Η φορολογική δήλωση του Ομπάμα δείχνει επίσης ότι τα έσοδα από τα δύο βιβλία που έχει γράψει μειώνονται σταδιακά. Στην αρχή της προεδρίας του, το 2009, τα έσοδα από τις πωλήσεις τους ξεπέρασαν τα 5 εκατομμύρια δολάρια.
Το προεδρικό ζεύγος, που ζούσε στο Σικάγο πριν μετακομίσει στον Λευκό Οίκο, πλήρωσε επίσης 23.328 δολάρια σε φόρους στην Πολιτεία του Ιλινόι.
Όσο για τον αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν και τη σύζυγό του Τζιλ, πέρσι έβγαλαν 408.733 δολάρια και πλήρωσαν φόρους ύψους 96.378 δολαρίων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
