 |
|
|  Παρασκευή 29/6
Ομογένεια
Αποκαλυπτήρια για το άγαλμα τού Ομογενή ήρωα Λούη Τίκα στο Τρινιντάντ τού Κολοράντο
ΤΡΙΝΙΝΤΑΝΤ/ ΚΟΛΟΡΑΝΤΟ/ekirikas/Της Ελένης Σακέλλη
Το χάλκινο άγαλμα του Λούη Τίκα παρουσιάστηκε στο Μεμόριαλ Παρκ του Τρινιντάντ, . Ο Τίκας, κατά κόσμον Ηλίας Αναστασίου Σπαντιδάκης, γεννήθηκε στη Λούτρα Ρεθύμνου το 1886.
Hταν ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των ορυχείων του Λάντλοου κατά τη διάρκεια της απεργίας των ανθρακωρύχων στο Κολοράντο μεταξύ 1913-14.
Στις 20 Απριλίου 1914, μία ημέρα μετά το Ελληνικό Πάσχα, δολοφονήθηκε από την Εθνική Φρουρά του Κολοράντο στη σφαγή του Λάντλοου, κατά την οποία σκοτώθηκαν 19 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 2 γυναίκες, 11 παιδιά και ένας εθνικός φρουρός.
Η σφαγή αποτέλεσε το πιο αιματηρό περιστατικό της απεργίας.
Η αποκάλυψη του αγάλματος του Τίκα, αποτελεί φόρο τιμής στον Ελληνα μετανάστη και ηγέτη των συνδικάτων στις αρχές της δεκαετίας του 1900, που αγωνίστηκε για τα εργασιακά δικαιώματα των ανθρακωρύχων του Νότιου Κολοράντο.
Η εκδήλωση προς τιμήν του άρχισε με παράσταση από τη Χορευτική Ομάδα Κρήτης (Cretan Dance Group). Ομιλία έδωσε ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ελληνισμού της Αμερικής, κ. Μιχάλης Σέρβος (Michael Servos) καθώς και ο κ. Cecil E. Roberts, πρόεδρος της Ενωσης «United Mine Workers of America International».
Το πρόγραμμα των διήμερων εκδηλώσεων περιλάμβανε και τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Λούη Τίκα, που ήταν χορηγία της πόλης του Τρινιντάντ, του Ιδρύματος Ελληνισμού της Αμερικής, της Παγκρητικής Ενωσης Αμερικής, του «United Mine Workers of America», της ελληνικής κυβέρνησης και της Επιτροπής Ανθρακωρύχων του Κολοράντο.
Οι εκδηλώσεις περιλάμβαναν ακόμη μία ημερίδα για τη ζωή του Λούη Τίκα, την προβολή του ντοκιμαντέρ για τη Σφαγή του Λάντλοου (Ludlow Massacre) και τον θάνατο του ομογενή, καθώς, όπως προαναφέρθηκε, και τους χορούς της κρητικής ομάδας.
Επίσης, έγινε και μια επίσκεψη στο κοιμητήριο του Τρινιντάντ όπου τελέστηκε τρισάγιο στον τάφο του Λούη Τίκα από τον Μητροπολίτη Ντένβερ, κ. Ησαΐα. Ο κ. Σέρβος δήλωσε πως μετά από πρωτοβουλία του, η «Trinidad-Ludlow Ηighway» θα ονομαστεί προς τιμήν του Λούη Τίκα σε «Louis Tikas Ηighway».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
