Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρίτη Ωρα 10.18πμ ------------------------------------------ Η Ελλάδα μεγαλύτερη παραγωγός χώρα κρόκου στην Ευρώπη ------------------------------------------

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.-(Ανταπόκριση)

Την πρώτη θέση ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης ως προς την παραγωγή κρόκου κατέχει η Ελλάδα που έχει εισέλθει δυναμικά στην παγκόσμια αγορά του ακριβότερου μπαχαρικού στον κόσμο καθώς χρειάζονται περίπου 150.000 άνθη κρόκου για ένα κιλό αποξηραμένων στιγμάτων! Και μπορεί ο μεγαλύτερος όγκος παραγωγής στην υφήλιο να αποδίδεται στο Ιράν ωστόσο η υψηλή ποιότητα του ελληνικού κρόκου ενισχύει διαρκώς τη φήμη του. Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τη διεθνώς αναγνωρισμένη διαδικασία του ISO (3632 TS) μέσα από την αξιολόγηση των συγκεντρώσεων της κροκίνης, της πικροκροκίνης και της σαφρανάλης, ο κρόκος Κοζάνης διαθέτει χρωστική δύναμη 66 βαθμούς υψηλότερη από το ελάχιστο διεθνές πρότυπο γεγονός που τον τοποθετεί στην κορυφή. Τα παραπάνω επισημαίνει ο γενικός διευθυντής της "Προϊόντα Κρόκου Κοζάνης" Άγγελος Μάρκου, ο οποίος γνωστοποιεί ότι τα εν λόγω προϊόντα διατίθεται σε 2500 σημεία στην Ελλάδα και σε συνολικά 23 χώρες του εξωτερικού. Ανάμεσά τους βρίσκονται το Κουβέιτ, το Κατάρ, το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αυστραλία, η Ιαπωνία, το Χονγκ Κονγκ, η Αμερική και ο Καναδάς! Στην Ευρώπη, οι χώρες στις οποίες "ταξιδεύουν" τα προϊόντα με κρόκο Κοζάνης είναι η Κύπρος, η Αγγλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Βουλγαρία, η Δανία, η Πολωνία, η Τσεχία, η Ελβετία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Ρωσία και η Σλοβενία. "Η προσπάθεια ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο είναι συνεχής. Βρισκόμαστε σε διαρκή αναζήτηση νέων αγορών που ταιριάζουν με το προφίλ των συγκεκριμένων προϊόντων και διαθέτουν το κατάλληλο δίκτυο διανομής" σχολιάζει ο κ. Μάρκου και διευκρινίζει ότι το δίκτυο διανομής περιλαμβάνει φαρμακεία, καταστήματα βιολογικών προϊόντων, ντελικατέσεν, ξενοδοχεία, εστιατόρια και καφέ αλλά και χώρους spa. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η εταιρεία "Προϊόντα Κρόκου Κοζάνης" ιδρύθηκε το 2008 ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Κροκοπαραγωγών Κοζάνης και της "Κορρές", η οποία επενδύει στα ελληνικά βότανα λόγω των ευεργετικών για τον οργανισμό χαρακτηριστικών του και κυρίως των αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων του. Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιατρική, στις ευεργετικές ιδιότητες του κρόκου συμπεριλαμβάνονται επίσης η αντισηπτική, αντισπασμωδική και χωνευτική δράση, ενώ νέες μελέτες απέδειξαν ότι τα στίγματά του διαθέτουν ουσίες με ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες που προστατεύουν από τις ελεύθερες ρίζες.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία