 |
|
|  Παρασκευή Ωρα 10.53πμ
---------------------------------------
Κόσμος/Βολιβία
----------------------------------------
Ο πρόεδρος Μοράλες αύξησε κατά 20% τον κατώτατο μισθό
----------------------------------------
ΛΑ ΠΑΣ.-
Ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες υπέγραψε την Πρωτομαγιά ένα διάταγμα με το οποίο αυξάνεται ο κατώτερος μισθός κατά 20% στα 1.440 μπολιβιάνος (207 δολάρια, περίπου 150 ευρώ) τον μήνα, μετέδωσε ανταποκριτής του Γαλλικού Πρακτορείου.
Ο πρόεδρος της λατινοαμερικανικής χώρας, πρώην παραγωγός κόκας, υποψήφιος για τρίτη θητεία στις προεδρικές εκλογές της 12ης Οκτωβρίου, υπέγραψε επίσης ένα διάταγμα που αυξάνει κατά 10% τους μισθούς όλων των εργαζόμενων στον δημόσιο τομέα.
Ο μέσος μισθός στη χώρα, η οποία είναι από τις πιο φτωχές στη Νότια Αμερική, ανέρχεται μόλις σε 600 δολάρια τον μήνα.
Σε μια ομιλία που εκφώνησε από το μπαλκόνι του προεδρικού μεγάρου στη Λα Πας μπροστά σε χιλιάδες εργάτες, αγρότες και δημοσίους υπάλληλους, ο σοσιαλιστής ηγέτης, ο οποίος διεξάγει προεκλογική εκστρατεία, υπενθύμισε ότι αφότου αναδείχθηκε στην εξουσία το 2006 «όλες οι αυξήσεις των μισθών ήταν υψηλότερες από τον πληθωρισμό», της τάξης του 6% σε ετήσια βάση.
Ο Μοράλες, σύμμαχος χωρών όπως η Κούβα και το Ιράν, επέκρινε ακόμη τις ΗΠΑ, κατηγορώντας την κυβέρνησή τους ότι προωθεί «εισβολές για την απόκτηση του ελέγχου των φυσικών πόρων» σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Ο Μοράλες δεν ανακοίνωσε, όπως συνήθιζε τα τελευταία χρόνια, την εθνικοποίηση κάποιας μεγάλης επιχείρησης, ωστόσο υποσχέθηκε μια εκστρατεία «εκβιομηχάνισης» της χώρας των Άνδεων.
Νωρίτερα, ο πρόεδρος της χώρας ανακοίνωσε ότι θα παραδοθούν έπιπλα και εξοπλισμός αξίας 100.000 δολαρίων για να εκσυγχρονιστεί ένα παλιό ξενοδοχείο στη Λα Πας που αποτελεί πλέον την έδρα της μεγαλύτερης συνομοσπονδίας συνδικάτων της χώρας, της COB (Central Obrera Boliviana), και για να διατεθούν 16 οχήματα για τα ηγετικά της στελέχη.
Ο Μοράλες, ο πρώτος ιθαγενής που εξελέγη πρόεδρος της Βολιβίας, συνοδευόμενος από πολλούς συνδικαλιστές και στελέχη της κυβέρνησής του, τέθηκαν επικεφαλής της πορείας των εργαζομένων στους δρόμους της πρωτεύουσας για την Πρωτομαγιά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
