Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 16/8

Πρωτοφανές!

Η ξηρασία που πλήττει την Βρετανία είχε ως αποτέλεσμα να αποκαλυφθούν... χαμένα αρχαιολογικά μνημεία !!



AFP

Μια αγροικία ρωμαϊκής εποχής, αρχαία ταφικά μνημεία ή οικίες από την εποχή του σιδήρου: η ξηρασία που πλήττει τη Βρετανία αυτό το καλοκαίρι είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν περίεργα ίχνη στους αγρούς, τα οποία αποκάλυψαν τελικά έργα που κρύβονταν για χρόνια κάτω από το έδαφος, ακόμα και προϊστορικά. Για να τα ανακαλύψουν, οι αρχαιολόγοι πέταξαν πάνω από τη βρετανική εξοχή και φωτογράφησαν το φαινόμενο: η πρωτόγνωρη ξηρασία του εδάφους είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν ιδιαίτερα γεωγραφικά μοτίβα, που μαρτυρούν την μακρόχρονη ανθρώπινη δραστηριότητα. «Το κύμα ζέστης προσέφερε τις τέλειες συνθήκες ώστε οι αρχαιολόγοι μας να μπορέσουν να δουν "μέσα από το έδαφος"» εξήγησε ο Ντάνκαν Ουίλσον, γενικός διευθυντής του Historic England, ενός κρατικού οργανισμού που είναι επιφορτισμένος με την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. «Αυτές οι ανακαλύψεις είναι άκρως εντυπωσιακές» συμπλήρωσε ο ίδιος. Τα σημάδια αυτά εμφανίστηκαν καθώς τα ερείπια τροποποιούν τη γονιμότητα του εδάφους: εκεί όπου υπήρχαν τείχη, τα οποία βυθίστηκαν με το πέρασμα του χρόνου, οι πέτρες συγκρατούν την ανάπτυξη των φυτών στην επιφάνεια, τα οποία σχεδόν δεν αντέχουν κατά τη διάρκεια περιόδων ξηρασίας. Αντιθέτως, τα χαντάκια που είχαν σκαφτεί προτού επιχωματωθούν με το πέρασμα των αιώνων προσφέρουν ένα πιο γόνιμο έδαφος, επιτρέποντας στις καλλιέργειες να είναι ανθεκτικότερες για πολύ περισσότερο. Οι φωτογραφίες που τράβηξε το Historic England δείχνουν εκτάσεις όπου το χορτάρι έχει κιτρινίσει από τη ζέστη, όπου είναι εμφανείς κύκλοι, οι οποίοι αποκαλύπτουν τη θέση των κτισμάτων. Σε κάθε περίπτωση τα ερείπια εμφανίζονται ως διαφορές στο χρώμα ή το ύψος των καλλιεργειών ή του χορταριού. Η ανάλυση των φωτογραφιών που τράβηξαν από ψηλά οι ειδικοί του Historic England στις αγροτικές αυτές καλλιέργειες, που έχουν πληγεί από τις υψηλές θερμοκρασίες και την ξηρασία, επέτρεψαν την ανακάλυψη, μεταξύ άλλων, πολλών προϊστορικών ταφικών μνημείων, δύο μνημείων πιθανόν της νεολιθικής εποχής, και κατοικιών της εποχής του σιδήρου. «Είναι συναρπαστικό που είχαμε μια τόσο μακρά περίοδο ζέστης. Η τελευταία φορά ήταν το 2011 και είχαμε ανακαλύψει 1.500 χώρους, κυρίως στην ανατολική Αγγλία» υπογράμμισε η Έλεν Ουίντον, υπεύθυνη της υπηρεσίας ερευνών και χαρτογράφησης.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία