Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 6/9

Ομογένεια-Αυστραλία

20χρονος Ελληνοαυστραλός σαρώνει τις υποτροφίες, κάνοντάς μας υπερήφανους…



Μελβούρνη/Θεοδώρα Μαϊου/.-neoskosmos.com

Ούτε μια ούτε δύο, αλλά τρεις υποτροφίες έχει καταφέρει να αποσπάσει μέσα σε τρία χρόνια, ο 20χρονος φοιτητής Πληροφορικής, Χρήστος Πυρομάλλης, ο οποίος βρίσκεται στο τρίτο έτος των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Αδελαΐδας. Πριν λίγες εβδομάδες κατά τη διάρκεια τιμητικής τελετής που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο West Torrens, παρέλαβε από τον δήμαρχο John Trainer, την τρίτη συνεχόμενη υποτροφία The Mendelson Scholarship για να συνεχίσει τις σπουδές του στο αντικείμενό του. «Φυσικά, είναι μεγάλη η τιμή και η υπερηφάνεια που αισθάνομαι για το αποτέλεσμα, παρ’ ότι για μένα αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι, μέσα από τις σπουδές μου, να ξεπερνώ τον ίδιο μου τον εαυτό, να κατακτώ τους στόχους μου και να βάζω τον πήχη πιο ψηλά, αποκτώντας όσο το δυνατόν περισσότερες γνώσεις και εμπειρία για το αντικείμενό μου», δήλωσε στον «Νέο Κόσμο» ο νεαρός Ελληνοαυστραλός απόφοιτος του Adelaide High School. Η υποτροφία The Mendelson Scholarship περιλαμβάνει ένα χρηματικό ποσό, ένα τιμητικό μετάλλιο και, φυσικά, το ανάλογο πιστοποιητικό αναγνώρισης. Απονέμεται κάθε χρόνο σε περιορισμένο αριθμό φοιτητών που σπουδάζουν στα τρία Πανεπιστήμια της Νότιας Αυστραλίας (Πανεπιστήμιο Αδελαΐδας, Πανεπιστήμιο Νότιας Αυστραλίας και Πανεπιστήμιο Flinders). Η συγκεκριμένη διάκριση θεσπίστηκε όταν ένα ζευγάρι Νοτιοαυστραλών, ο Μαξ και η Μπέτυ Μέντελσον, οι οποίοι δεν είχαν δικά τους παιδιά, αποφάσισαν λίγα χρόνια πριν τον θάνατό τους να χρηματοδοτήσουν το πρόγραμμα υποτροφιών που ήδη προσέφερε ο Δήμος West Torrens από το 1992, ώστε να δώσουν την ευκαιρία σε νεαρούς φοιτητές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. «Σίγουρα, μια τέτοια υποτροφία λειτουργεί ως επιβράβευση της σκληρής δουλειάς και των κόπων των τελευταίων χρόνων και είμαι ευγνώμων που μου δίνεται ακόμα μια ευκαιρία να ολοκληρώσω φέτος τις σπουδές μου και να ξεκινήσω του χρόνου το διδακτορικό μου» λέει ο Χρήστος, ο οποίος είναι γιος του Κωνσταντίνου και της Σοφίας, καταγωγής από την Αθήνα και την Πελοπόννησο. Ο Χρήστος δεν έχει αποφασίσει προς το παρόν αν θα ακολουθήσει την έρευνα και την πανεπιστημιακή καριέρα ή αν θα επιλέξει να βγει στην αγορά εργασίας μετά το πέρας των σπουδών του αλλά το μέλλον του διαγράφεται ήδη λαμπρό. «Ακόμα δεν έχω καταλήξει ποιο μονοπάτι να ακολουθήσω, αλλά σίγουρα θα συνεχίσω προς την κατεύθυνση των επιστημών πληροφορικής και ελπίζω τα όνειρά μου να γίνουν μια μέρα πραγματικότητα» καταλήγει.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία