 |
|
|  Τρίτη Ωρα 9.18μμ
----------------------------------------
Κόσμος/Φιλιππίνες
----------------------------------------
Το προσωπικό ενός μαιευτηρίου φίμωσε με κολλητική ταινία το στόμα ενός βρέφους μόλις 6 ημερών επειδή έκλαιγε υπερβολικά δυνατά΄.΄.
----------------------------------------
ΜΑΝΙΛΑ.-
Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι γονείς ενός νεογέννητου βρέφους σε μαιευτήριο των Φιλιππίνων όταν αντίκρισαν το μόλις 6 ημερών βρέφος τους φιμωμένο – με κολλητική ταινία.
Μετά τη γέννησή του το βρέφος έπρεπε να παραμείνει στην κλινική Cebu Puericulture, στην πόλη Τσεμπού, εξαιτίας μιας λοίμωξης που διέγνωσαν οι γιατροί. Όταν οι γονείς, Ράιαν Νοβάλ και Τζασμίν Μπαντοκντόκ, πήγαν στο νοσοκομείο να δουν το νεογέννητο την 9η Μαΐου, το θέαμα που αντίκρισαν τους προκάλεσε τρόμο: τα χείλη του βρέφους ήταν σφραγισμένα με κολλητική ταινία.
Όμως δεν τελείωσαν εκεί οι δυσάρεστες εκπλήξεις για τους δύο γονείς: όταν ζήτησαν εξηγήσεις από το προσωπικό του μαιευτηρίου, μία νοσοκόμα τους είπε ότι το μωρό έκλαιγε υπερβολικά δυνατά.
Μετά το σάλο που ξέσπασε στις Φιλιππίνες αφού ο πατέρας ανάρτησε μια φωτογραφία του φιμωμένου γιου του στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook, το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε ότι θα διεξαγάγει έρευνα.
Η φωτογραφία του φιμωμένου βρέφους, την οποία ανάρτησε ο Νοβάλ στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, προκάλεσε ένα κύμα αγανάκτησης. Κάτω από τη φωτογραφία ο Νοβάλ είχε γράψει: «Αυτός είναι ο γιος μου Γιοχάνες Νοβάλ! Δεν μπορεί να μιλήσει για την τρομακτική του εμπειρία που έζησε στα χέρια του προσωπικού της κλινικής… έτσι πρέπει να μιλήσουμε εμείς για αυτόν».
Παρά το γεγονός ότι οι γονείς του βρέφους δεν έχουν υποβάλει ακόμα επίσημη καταγγελία, το υπουργείο Υγείας της χώρας αναμένεται να κάνει έρευνα τόσο για το μαιευτήριο, όσο και για μέλη του νοσηλευτικού προσωπικού που εκτελούσε βάρδιες εκείνη την ημέρα, σύμφωνα με την εφημερία Sun.Star Cebu.
Η διεύθυνση του νοσοκομείου ισχυρίζεται ότι η κολλητική ταινία χρησιμοποιήθηκε ώστε να παραμένει στο στόμα του βρέφους μια πιπίλα χωρίς να πέφτει. Οι γονείς θεωρούν ότι, έστω κι αν αυτό αληθεύει, το μωρό μπορούσε να είχε πνιγεί.
Το υπουργείο Υγείας τόνισε εξάλλου ότι απαγορεύεται η χρήση πιπίλας σε νεογέννητα – αφού μπορεί να αποτελέσει πηγή μόλυνσης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
