 |
|
|  Τρίτη Ωρα 3.24μμ
----------------------------------------
Κόσμος/Ελβετία
----------------------------------------
Το «διαζύγιο του αιώνα»: 4 δισεκατομμύρια φράγκα η διατροφή για την πρώην σύζυγο του Ρώσου κροίσου Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ
----------------------------------------
...ενω την ίδια στιγμή εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πεθαίνουν απο την πείνα και την έλλειψη φαρμάκων...
----------------------------------------
ΓΕΝΕΥΗ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Η Ελένα Ριμπολόβλεβα, η πρώην σύζυγος του Ρώσου δισεκατομμυριούχου Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ, του ιδιοκτήτη της ποδοσφαιρικής ομάδας AS Monaco, έλαβε περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια ελβετικά φράγκα (3,295 δισεκατομμύρια ευρώ) για το διαζύγιό τους, όπως αποφάσισε ένα δικαστήριο στη Γενεύη και έγραψε η εφημερίδα Le Temps.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο της Γενεύης επιδίκασε τη μισή από την περιουσία του ολιγάρχη στη σύζυγό του που κατοικεί στη Γενεύη, ανέφερε η εφημερίδα. Σε επικοινωνία με το Γαλλικό Πρακτορείο, ένας εκπρόσωπος του δικαστηρίου είπε ότι αυτού του είδους η απόφαση δε γνωστοποιείται παρά στους αντιδίκους.
Το δικαστήριο επιδίκασε στην Ελένα το ποσό των 4.020.555.987,20 ελβετικών φράγκων, ήτοι 3.295 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τη Le Temps. Κέρδισε επίσης την επιμέλεια της μικρότερης κόρης του ζευγαριού, ηλικίας 13 ετών.
Το ζευγάρι, που παρέμεινε μαζί για 23 χρόνια και είχε ζήσει στην Κύπρο, βρισκόταν σε διάσταση από το 2008, σύμφωνα με τους όρους του διαζυγίου. Η Ελένα διεκδικούσε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια από τον ιδιοκτήτη της AS Monaco, του οποίου η περιουσία εκτιμάται στα 9 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο Ριμπολόβλεφ έκανε περιουσία από την ποτάσα, πουλώντας την Uralkali, μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες λιπασμάτων στον κόσμο. Απέκτησε την ομάδα Monaco το Δεκέμβριο του 2011 και ζει στο πριγκιπάτο.
Αγόρασε το νησί Σκορπιός στην Ελλάδα, που ανήκε στην οικογένεια Ωνάση, μια βίλα στο Μαϊάμι από τον Ντόναλντ Τραμπ, τον Αμερικανό δισεκατομμυριούχο, και άλλη μία από τον ηθοποιό Γουίλ Σμιθ στη Χαβάη, όπως και μια έκταση στο Σεντ Τροπέ, στη νότια Γαλλία.
Την Ελένα την παρακολουθούσαν σχεδόν πάντα ιδιωτικοί ερευνητές από τότε που ζήτησε το διαζύγιο, όπως είχε η ίδια εκμυστηρευτεί σε μια σπάνια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο ελβετικό περιοδικό Bilan.
Τον Φεβρουάριο την είχε ανακρίνει η κυπριακή αστυνομία διότι θεωρείτο ύποπτη για την κλοπή ενός κοσμήματος –ενός δακτυλιδιού με διαμάντι αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ–, προτού αφεθεί ελεύθερη.
Η οικογένεια Ριμπολόβλεφ είχε υποβάλει μήνυση εναντίον της Ελένα κατηγορώντας την για την κλοπή του κοσμήματος, αξίας 25 έως 30 εκατομμυρίων ευρώ, που ανήκε στην περιουσία της οικογένειας.
Η Ελένα, που είχε φθάσει από την Ελβετία με ιδιωτικό τζετ, είχε συλληφθεί στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, έπειτα είχε ανακριθεί από την αστυνομία στη Λεμεσό, πριν αφεθεί ελεύθερη χωρίς να απαγγελθεί καμία κατηγορία εναντίον της.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
