 |
|
|  Πέμπτη Ωρα 1.48μμ
----------------------------------------
ΗΠΑ/Νίκος Χριστοδουλίδης
----------------------------------------
«Η ενέργεια είναι το κλειδί στο Κυπριακό»
----------------------------------------
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-(Ανταπόκριση Παναγιώτης Παναγιώτου)
«Η ενέργεια είναι το κλειδί για την αποκατάσταση των πληγωμένων φτερών της Κύπρου και της αλλαγής του γεωπολιτικού τοπίου της Ανατολικής Μεσογείου» τόνισε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος, Νίκος Χριστοδουλίδης, υπογραμμίζοντας ότι «η γεωγραφική θέση της Κύπρου θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντός της στις προσεχείς δεκαετίες» και «η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να διερευνήσει πλήρως αυτή τη δυνατότητα, μεταμορφώνοντας τη χώρα σε πηγή σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν ο κύριος ομιλητής, σήμερα το πρωί (ώρα Ελλάδας), στην 40η τελετή αποφοίτησης του Κέντρου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Κολεγίου Κουίνς, του Δημοτικού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (CUNY), απ' όπου είχε αποφοιτήσει το 1997. Η τελετή ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του ιδρυτή και για πολλά χρόνια διευθυντή του Κέντρου, δρ. Χάρη Ψωμιάδη, ενώ ο τίτλος της ομιλίας του ήταν «αποκαθιστώντας τα φτερά του Ίκαρου: Μία νέα μυθολογία για την Κύπρο» και την εμπνεύστηκε από τον γνωστό μύθο του Ίκαρου (ο ελληνικός φοιτητικός σύλλογος του Κολεγίου, στον οποίο διετέλεσε πρόεδρος, φέρει τον τίτλο Ίκαρος).
Αναφερόμενος στις εξελίξεις γύρω από την οικονομία, ο κ. Χριστοδουλίδης επεσήμανε ότι «η Κύπρος αγνόησε τις προειδοποιήσεις "να μην πετά κοντά στον ήλιο", ενώ δεν ακολούθησε προτροπές για να αποτρέψει την κατάρρευση της οικονομίας», όπως είπε, σημειώνοντας ότι «στην ουσία, πολλά από τα διορθωτικά μέτρα που η Κύπρος εξαναγκάστηκε να λάβει μετά την απόφαση της ευρωζώνης ήταν μέτρα, τα οποία έπρεπε να είχαν ληφθεί πολύ πριν το Μάρτιο, για να προληφθεί η οικονομική κατάρρευση που επακολούθησε. Η απόφαση ήταν εγερτήριο για τον κυπριακό λαό, ο οποίος είχε παρασυρθεί από τη δημιουργηθείσα οικονομική φούσκα».
Στη συνέχεια, ανέφερε ότι «η Κύπρος μετέτρεψε την οικονομική κρίση σε ευκαιρία για τη μεταρρύθμιση και αναδιάρθρωση της οικονομίας της και ένα χρόνο μετά το σχέδιο διάσωσης, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι η σκληρή εργασία, η επιμονή, η θυσία και η ανθεκτικότητα του κυπριακού λαού μας έβαλαν στο δρόμο της οικονομικής ανάκαμψης, εκπλήττοντας ακόμη και τους πλέον αισιόδοξους οικονομικούς αναλυτές».
Ο κ. Χριστοδουλίδης υπογράμμισε τις «θετικές επιδόσεις» της κυπριακής οικονομίας και τις «θετικές αξιολογήσεις» του κυπριακού προγράμματος, με την ανάπτυξη να προβλέπεται πως θα επιστρέψει εντός του 2015. Όσον αφορά την πολιτική στον τομέα της ενέργειας, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση οικοδόμησε αυτή την πολιτική με βάση τρεις πυλώνες: πρώτον, να θωρακίσει το γεωστρατηγικό, γεωπολιτικό και γεωοικονομικό ρόλο της χώρας. Δεύτερον, να συμβάλλει στην ενδυνάμωση της ασφάλειας της προμήθειας της Ευρώπης σε ενέργεια μέσω της δημιουργίας μιας τρίτης διόδου. Και τρίτον, να διαφοροποιήσει το ενεργειακό μείγμα της Κύπρου, ενσωματώνοντας το φυσικό αέριο και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο ενεργειακό της σύστημα, ούτως ώστε σταδιακά να καταστεί αυτάρκης. Επίσης, σημείωσε ότι η πρόσφατη κρίση στην Ουκρανία αποκάλυψε την εξάρτηση της Ευρώπης από ρωσικούς ενεργειακούς πόρους και ανέδειξε την ανάγκη δημιουργίας εναλλακτικών ενεργειακών οδών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
