 |
|
|  Κυριακή Ωρα 3.32μμ
----------------------------------------
Κόσμος/Ιταλία
----------------------------------------
"Νονός" της Καμόρα είπε στο δικαστήριο πως ....δεν μπορεί να θυμηθεί πόσους ανθρώπους έχει σκοτώσει΄.΄.΄.
----------------------------------------
ΡΩΜΗ.-
Ένας κορυφαίος ιταλός μαφιόζος, ο οποίος αποφάσισε πρόσφατα να συνεργασθεί με τις αρχές, δήλωσε στην πρώτη κατάθεση του στο δικαστήριο πως δεν μπορεί να θυμηθεί πόσους ανθρώπους έχει σκοτώσει.
"Διέπραξα πολλούς φόνους, δεν μπορώ να τους θυμάμαι όλους", είπε στους δικαστές στη Σάντα Μαρία Κάπουα Βέτερε, κοντά στη Νάπολη. Κατέθεσε μέσω τηλεδιάσκεψης από μυστική τοποθεσία όπου βρίσκεται υπό αστυνομική προστασία.
Ο Αντόνιο Ιοβίνε, 49 χρόνων, είναι το πιο σημαντικό μέλος της Καμόρας, του ναπολιτάνικου κλάδου της ιταλικής μαφίας, που έχει μεταμεληθεί και συνεργάζεται με τις αρχές. Μέλος της τρομερής μαφιόζικης οικογένειας Καζαλέζι, συνελήφθη το 2010 αφού κατόρθωνε επί 16 χρόνια να διαφεύγει.
"Άρχισα να συνεργάζομαι για να έχω μια καλύτερη ζωή, να αλλάξω τη ζωή μου", είπε ο Ιοβίνε. Όταν αποφάσισε να μιλήσει, τον μετέφεραν από τη φυλακή υψηλής ασφαλείας όπου κρατούνταν και την οποία φέρεται ότι δεν μπορούσε να υποφέρει επειδή πάσχει από κλειστοφοβία.
Ο Ιοβίνε θυμήθηκε την τελετή της μύησής του στην Καμόρα, το 1985: "Τρύπησαν το δάχτυλό μου και έριξαν λίγες σταγόνες αίμα σ' ένα εικόνισμα. Έδωσα όρκο πίστης τον οποίο δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, αλλά στον οποίο ορκίσθηκα να μην προδώσω την οικογένεια".
Ο Ιοβίνε, ο οποίος επονομαζόταν "ο' νίνο" --"το παιδί" στη ναπολιτάνικη διάλεκτο-- εξαιτίας της νεανικής εμφάνισής του, ανέβηκε στις τάξεις τις Καμόρα και έγινε ο "υπουργός Οικονομίας" της οργάνωσης, επιβλέποντας από τη θέση αυτή την επένδυση σε νόμιμες επιχειρήσεις δισεκατομμυρίων ευρώ που προέρχονταν από εγκληματικές δραστηριότητες.
Επί της θητείας του, η Καμόρα επεξέτεινε την εμβέλειά της σ' όλη την Ιταλία και την Ευρώπη, αγοράζοντας εστιατόρια, ξενοδοχεία και διεισδύοντας σε συμβόλαια για δημόσια έργα, ενώ είχε επίσης την επικερδέστατη διαχείριση των τοξικών απορριμμάτων στην Καμπανία, την περιοχή γύρω από τη Νάπολη.
Οι αρχές ελπίζουν πως ο εν λόγω μαφιόζος θα αποκαλύψει τις υψηλού επιπέδου πολιτικές και επιχειρηματικές διασυνδέσεις που επέτρεψαν στην Καμπόρα να ευημερεί επί δεκαετίες. Στο δικαστήριο ο Ιοβίνε επιβεβαίωσε πως ήταν σε τακτική επαφή με επιχειρηματίες και δημάρχους από την ευρύτερη περιοχή της Νάπολης.
Ο ίδιος δήλωσε ακόμη πως μέχρι το 2010 είχε στη διάθεσή του 100.000 ευρώ το μήνα για τις προσωπικές ανάγκες του και για να πληρώνει τους ανθρώπους του, καθώς και τις οικογένειες των φυλακισμένων μελών της Καμόρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
