 |
|
|  Σάββατο 10/11
Ομογένεια-ΗΠΑ
Τηλέμαχος Ορφανός:Mία φορά τυχερός και μία φορά άτυχος...
Επέζησε από την περυσινή επίθεση στο Λας Βέγκας και έπεσε νεκρός στην προχθεσινή επίθεση σε μπαρ της Καλιφόρνιας
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ένας νεαρός Ελληνοαμερικανός συγκαταλέγεται στα 12 θύματα της επίθεσης που εξαπέλυσε ένοπλος αργά το βράδυ της Τετάρτης μέσα σε ένα σε κατάμεστο μπαρ της νότιας Καλιφόρνιας.
Ο 27χρονος Τηλέμαχος -- "Τελ"-- Ορφανός και εκατοντάδες άλλοι θαμώνες διασκέδαζαν μέσα στο μπαρ Borderline Bar & Grill στο Θάουζεντ Όουκς, ένα καταπράσινο προάστιο με πληθυσμό 127.000 κατοίκων -- που είναι μάλιστα, σύμφωνα με τον ιστότοπο Niche, η τρίτη ασφαλέστερη πόλη στις ΗΠΑ για το 2018.
Το μπαρ Borderline είναι πολύ δημοφιλές στους φοιτητές και το βράδυ της Τετάρτης είχε οργανώσει μια φοιτητική βραδιά.
H μουσική βραδιά κάντρι βρισκόταν σε εξέλιξη και το μπαρ ήταν γεμάτο κολλεγιόπαιδα όταν ο 28χρονος Ίαν Ντέιβιντ Λονγκ, ένας παρασημοφορημένος πολυβολητής του σώματος των Πεζοναυτών που είχε υπηρετήσει στο Αφγανιστάν και είχε πολλές δοσοληψίες με την αστυνομία το τελευταίο διάστημα, μπήκε μέσα και άνοιξε πυρ αδιακρίτως.
Δώδεκα νέοι άνθρωποι έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες του. Ο Τηλέμαχος ήταν ανάμεσά τους. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι πριν από έναν χρόνο ο 27χρονος ομογενής είχε επιζήσει από την επίθεση στο Λας Βέγκας...Αυτή, μάλιστα, ήταν από τις λίγες φορές που είχε βγει για να διασκεδάσει γιατί δυσκολευόταν να ξεπεράσει την περυσινή τραυματική του εμπειρία.
"Προσεύχομαι στον Θεό κανένας άλλος να μη με συλλυπηθεί. Δεν θέλω τις προσευχές σας, δεν θέλω τις σκέψεις σας. Θέλω έλεγχο των όπλων. Όχι άλλα όπλα!", ήταν τα πρώτα λόγια της μητέρας του Τηλέμαχου.
"Ο γιος μου βρισκόταν στο Λας Βέγκας μαζί με πολλούς φίλους του και επέστρεψε στο σπίτι. Χθες το βράδυ δεν επέστρεψε", δηλώνει με λυγμούς η Σούζαν Σμιτ-Ορφανός στο ABC News. "Έλεγχος των όπλων τώρα, τώρα, τώρα. Όχι άλλη NRA (Εθνική Ένωση Όπλων), όχι άλλα λεφτά, έλεγχος των όπλων τώρα...".
Στην επίθεση στο Λας Βέγκας, ένας ένοπλος, ο Στίβεν Πάντοκ, άνοιξε πυρ εναντίον του πλήθους σε ένα κατάμεστο φεστιβάλ μουσικής κάντρι από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του στο Μάνταλεϊ Μπέι σκοτώνοντας 58 ανθρώπους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
