 |
|
|  Παρασκευή 30/11
Μια ενδιαφέρουσα εβδομάδα στη Κίνα
Γράφει ο Δημήτρης Π.Οικονόμου
ΑΘΗΝΑ
Την προηγούμενη εβδομάδα είχα την ευκαιρία να βρεθώ στην Κίνα προσκεκλημένος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Η επίσκεψη ήταν χωρισμένη σε δύο μέρη. Τις πρώτες μέρες στο Πεκίνο συζητήσαμε για το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Κίνας και ανταλλάξαμε απόψεις για μεγάλα διεθνή προβλήματα όπως ο εμπορικός πόλεμος Η.Π.Α.-Κίνας, η κλιματική αλλαγή και η αναμόρφωση των διεθνών οργανισμών. Συζητήσαμε επίσης εκτενώς για την κινέζικη πρωτοβουλία “Belt and Road Initiative”, τον ρόλο της χώρας μας και της Ευρώπης στο πλαίσιό της και τις ευκαιρίες που δημιουργεί για την λεκάνη της Μεσογείου.
Ο δεύτερος σταθμός του ταξιδιού ήταν η επίσκεψη στην επαρχία Yunnan, κατά την οποία συναντηθήκαμε με την ηγεσία της περιφέρειας αλλά και με αρκετές από τις εθνικές μειονότητες που κατοικούν στην περιοχή. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η παρουσίαση του ρόλου της περιφέρειας στον σχεδιασμό και την υλοποίηση της περιφερειακής ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτό, είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον η κατανομή των ωφελημάτων της ανάπτυξης αυτής έτσι ώστε να συμμετέχουν σΆ αυτήν όλες οι μειονότητες, να βγουν από τις συνθήκες φτώχειας στις οποίες ζούσαν μέχρι πρόσφατα.
Ανάμεσα σε άλλες συναντήσεις μου, αξίζει ίσως να σταθώ ειδικότερα σΆ αυτές με τους Guo Yezhou (αναπληρωτή υπουργό Διεθνών Σχέσεων του Κ.Κ.Κ.), Sun Zhaolong (διευθυντή του γραφείου Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Κ.Κ.Κ.), Zang Jian (διευθυντή του Ινστιτούτου CICIR και Li Jiming (επικεφαλής των διεθνών σχέσεων της Περιφέρειας Yunnan).
Ύστερα από πολλές ώρες ταξίδι, πολλές συναντήσεις και πολλές συζητήσεις μπορώ να πω ότι έχω μια πιο καθαρή εικόνα για τον «Σοσιαλισμό με Κινέζικα χαρακτηριστικά» όπως ονομάζουν το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της μεγάλης αυτής χώρας. Σύστημα που βασίζεται στην αξία της εργασίας, του σχεδιασμού και των δοκιμών. Το αποτέλεσμα είναι μια χώρα με εξαιρετικά δυναμική οικονομία, αν και υπολείπεται ακόμα του επιπέδου ανάπτυξης άλλων οικονομιών. Και ας μην ξεχνάμε ότι, λόγω μεγέθους και δυναμικής, η Κίνα είναι μια χώρα η οποία θα επηρεάσει καθοριστικά τις παγκόσμιες εξελίξεις τα επόμενα χρόνια. Ώρα για σκέψεις λοιπόν με θέμα «Ελλάδα-Κίνα: ποια η σχέση μας στο μέλλον;»
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
