 |
|
|  Παρασκευή Ωρα 1.14μμ
----------------------------------------
ΕΕ/Ελλάδα
----------------------------------------
Τα δικαιώματα των μεταναστών παραβιάζονται στα ελληνοτουρκικά σύνορα και η Frontex είναι "συνεργός", αναφέρεται σε έκθεση
----------------------------------------
ΠΑΡΙΣΙ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Οι ελληνικές αρχές παραβιάζουν τα δικαιώματα των μεταναστών στα σύνορα με την Τουρκία και η ευρωπαϊκή υπηρεσία Frontex είναι "συνεργός" στις καταχρήσεις τους, καταγγέλλουν πολλές ενώσεις σε μια έκθεση η οποία δημοσιοποιήθηκε με την ευκαιρία της διεθνούς ημέρας των προσφύγων, αναφέρει σε τηλεγράφημά του το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP).
"Πολυάριθμες μαρτυρίες επιβεβαίωσαν την πρακτική των ομαδικών απελάσεων (push-back)" στα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, γράφουν η Διεθνής Ομοσπονδία Συνδέσμων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (FIDH), το δίκτυο Migreurop και το Ευρωμεσογειακό Δίκτυο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (REMDH).
Οι διεθνείς κανόνες απαγορεύουν τις ομαδικές απελάσεις ώστε να προστατεύεται το δικαίωμα που έχει οποιοσδήποτε να ζητάει άσυλο. Εντούτοις, σύμφωνα με την έκθεση, το ελληνικό Λιμενικό αναχαιτίζει και ρυμουλκεί τα σκάφη των μεταναστών προς την Τουρκία "συχνά με βίαιο τρόπο, χωρίς να αναγνωρισθεί η ταυτότητα των προσφύγων".
Ένας Σύρος πατέρας αφηγήθηκε έτσι στους συντάκτες της έκθεσης ότι το ελληνικό Λιμενικό του πήρε όλα του τα υπάρχοντα και στη συνέχεια εγκατέλειψε τον ίδιο, τη σύζυγό του και το μωρό τους, οι οποίοι παρέμειναν έρμαιοι των κυμάτων επί 24 ώρες μέχρι που διασώθηκαν από τους Τούρκους.
Η ευρωπαϊκή υπηρεσία επιτήρησης των εξωτερικών συνόρων Frontex παραδέχθηκε πως "της έχουν γνωστοποιηθεί 27 αναφορές για ομαδικές απελάσεις" και άλλες κακομεταχειρίσεις.
Εντούτοις η Frontex "συνέχισε να παρέχει επιμελητειακή υποστήριξη στις επιχειρήσεις (πλοία, αεροπλάνα, θερμικές κάμερες, εκπαίδευση του Λιμενικού, αναγνώριση των εθνικοτήτων των μεταναστών)", προσθέτουν οι ενώσεις.
"Συνεχίζοντας τις δραστηριότητές της στο σύνορο αυτό, παρά το γεγονός ότι γνώριζε γι' αυτές τις αποδεδειγμένες και επανειλημμένες παραβιάσεις, η υπηρεσία παρουσιάζεται ως συνένοχη", σχολίασε σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Ολιβιέ Κλοσάρ, πρόεδρος της Migreurop.
Η ελληνοτουρκική μεθόριος είναι ένα από τα κύρια σημεία εισόδου της άτακτης μετανάστευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το ιταλικό νησί Λαμπεντούζα.
Έπειτα από την ενίσχυση των επιχειρήσεων ελέγχου στα χερσαία σύνορα και την οικοδόμηση ενός τείχους, οι μετανάστες στράφηκαν στη θάλασσα. Το 2013, η Frontex αναχαίτισε 10.427 μετανάστες στη θάλασσα, έναντι 3.307 το 2012, σύμφωνα με την έκθεση.
Από το Σεπτέμβριο του 2012 ως το Μάιο του 2014, τουλάχιστον 18 πλεούμενα ναυάγησαν, 191 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 33 θεωρούνται αγνοούμενοι. Τα περισσότερα από τα θύματα έρχονταν από τη Συρία, το Αφγανιστάν, τη Σομαλία ή την Ερυθραία.
"Αν τα πλεούμενά τους είχαν καταφέρει να φθάσουν στις ακτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα πρόσωπα αυτά θα είχαν μπορέσει σίγουρα να πάρουν άσυλο", υπογραμμίζουν οι ενώσεις εκφράζοντας τη λύπη τους για το γεγονός ότι η ΕΕ προκρίνει μια πολιτική "κλεισίματος" των συνόρων της έναντι μιας πολιτικής προστασίας των προσφύγων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
