Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο Ωρα 7.06μμ ---------------------------------------- Κόσμος/Αυστρία ---------------------------------------- Τουριστικό αφιέρωμα για τη Μάνη στην αυστριακή εφημερίδα "Βίνερ Τσάιτουνγκ" ----------------------------------------

ΕΔΩ ΒΙΕΝΝΗ.-(Ανταπόκριση Δημήτρης Δημητρακούδης)

Τετρασέλιδο αφιέρωμα στη Μάνη με τίτλο "Η εσωτερική Μάνη" και υπότιτλο "Πλησίον του Ακρωτηρίου Ταίναρο, στη Χερσόνησο της Μάνης στην Πελοπόννησο, λέγεται πως βρισκόταν η είσοδος στον Αδη", δημοσιεύει σε ένθετό της η αυστριακή εφημερίδα "Βίνερ Τσάιτουνγκ". Πρόκειται για ένα οδοιπορικό, με λεπτομερείς περιγραφές της περιοχής και πολλές ιστορικές αναδρομές, στην αρχή του οποίου παρουσιάζεται το Ακρωτήριο Ταίναρο, που, όπως σημειώνεται αποτελεί το νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ευρώπης και στη θάλασσά του βρίσκεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, στα 5.121 μέτρα, ενώ ο φάρος του είχε ανακαινιστεί το καλοκαίρι του 2008. Στην θαλάσσια περιοχή του είχε καταβυθιστεί το αγγλικό πλοίο SS Californian το 1915 από γερμανικά υποβρύχια, ενώ το Μάρτιο του 1941 είχε γίνει η ναυμαχία του Ταίναρου κατά την οποία το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό είχε καταστρέψει τα πλοία της φασιστικής Regia Marina. Εκτενείς αναφορές υπάρχουν στο αφιέρωμα για τη Βάθεια και τα κάστρα της, ενώ σημειώνεται πως πολλές πληροφορίες για το άγριο τοπίο της Μάνης βρίσκονται στις ταξιδιωτικές περιγραφές του Άγγλου συγγραφέα Patrick Leigh Fermor που είχε περιηγηθεί και είχε καταγράψει την περιοχή στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ο συγγραφέας είναι γνωστός στους Έλληνες, όχι μόνον από τα βιβλία του, αλλά διότι ως συνεργάτης των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών είχε συμμετάσχει με Έλληνες αντιστασιακούς στην απαγωγή του Γερμανού υποστράτηγου Χάινριχ Κνάιπε στις 26 Απριλίου του 1944. Όπως παρατηρείται στο αφιέρωμα, τόσο στη Βάθεια όσο και σε άλλα εγκαταλειμμένα χωριά, γίνεται προσπάθεια να επανέλθει η ζωή και καταγράφεται μια επιστροφή σε αυτά, νέων από την Αθήνα όπου η επιβίωση λόγω της κρίσης δεν τους είναι πλέον δυνατή. Αναφορές γίνονται επίσης στην Αερόπολη και στην επιτυχημένη αναπαλαίωσή της, όπως επίσης σε ιστορικά στοιχεία της, την έναρξη εκεί της Επανάστασης στην Πελοπόννησο στις 17 Μαρτίου του 1821 από τον Πέτρο Μαυρομιχάλη αλλά και τη δολοφονία από μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη το 1831 στο Ναύπλιο, του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια. Το αφιέρωμα στην "Βίνερ Τσάιτουνγκ", συνοδεύεται από χρήσιμες πληροφορίες για μετάβαση στη Μάνη με απευθείας αεροπορικές πτήσεις από τη Βιέννη προς Καλαμάτα, για την πρόσβαση του επισκέπτη στη Μάνη, όπως επίσης και από προτάσεις για περιηγήσεις και για τα υπάρχοντα αξιοθέατα κατά μήκος των.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία