 |
|
|  Δευτέρα Ωρα 3.28μμ
----------------------------------------
Σε σχεδόν 10,5 εκατομμύρια αυξήθηκε ο αριθμός των φτωχών στη χώρα
----------------------------------------
ΔΕΙΝΟΠΑΘΕΙ (ΚΑΙ) Η ΙΤΑΛΙΑ
----------------------------------------
ΕΔΩ ΡΩΜΗ.-
Σε σχεδόν 10,5 εκατομμύρια ανέρχονταν οι φτωχοί στην Ιταλία το 2013, δηλαδή σε άνω του 16% του πληθυσμού της χώρας, καθώς αυξήθηκε ο αριθμός τους σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ανακοίνωσε σήμερα το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικών (Istat).
"Το 2013 ποσοστό 16,6% του πληθυσμού βρισκόταν σε μια κατάσταση σχετικής φτώχειας, δηλαδή 10,48 εκατομμύρια άνθρωποι", σύμφωνα με έκθεση του ινστιτούτου. Το 2012 ο ίδιος αριθμός των φτωχών στην Ιταλία ανερχόταν σε 9,56 εκατομμύρια, δηλαδή στο 15,8% του συνολικού πληθυσμού.
Σε κατάσταση "απόλυτης" ένδειας βρισκόταν το 9,9% των Ιταλών, δηλαδή 6,20 εκατομμύρια, ενώ το 2012 σε αυτήν την κατάσταση βρισκόντουσαν μόνον 4,81 εκατομμύρια Ιταλοί, δηλαδή το 8%.
Ως "απόλυτη" φτώχεια χαρακτηρίζεται η κατάσταση κατά την οποία οι άνθρωποι δεν μπορούν να πληρώσουν για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που θεωρούνται ως "ουσιαστικές" για να έχουν "το κατώτερο αποδεκτό" επίπεδο ζωής. Αυτή διαφέρει ανάλογα με τις ιταλικές τοποθεσίες, καθώς η ζωή είναι λιγότερο ακριβή στον νότο απ' ό,τι είναι στον βορρά.
Οι υπόλοιποι που αφορά αυτή η έρευνα ζουν σε μια κατάσταση "σχετικής φτώχειας". Σε αυτήν την κατάσταση το όριο του μηνιαίου εισοδήματος για μια οικογένεια με δύο μέλη ανερχόταν σε 972,52 ευρώ το 2013.
Πολλές οικογένειες πληρώνουν το τίμημα αυτής της αύξησης της φτώχειας, σύμφωνα με το Istat, το οποίο αποκαλύπτει μια αύξηση του ποσοστού των οικογενειών που περιήλθαν σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας το 2013, έναντι του 2012 από 5,9 σε 7,5% για τα ζευγάρια που έχουν ένα παιδί, από 7,8 σε 10,9% για αυτά που έχουν δύο παιδιά και από 16,2 σε 21,3% για τα ζευγάρια που έχουν τρία ή περισσότερα παιδιά.
"Το 2013, 1,43 εκατομμύριο ανήλικοι βρισκόντουσαν σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας", ενώ ο αριθμός αυτός σημείωσε μια ελαφρά βελτίωση σε σχέση με αυτόν του 2012 (1,58 εκατομμύριο).
Στον ιταλικό νότο υπάρχει αύξηση σε όλους τους δείκτες, εκεί υπάρχουν 725.000 περισσότεροι άνθρωποι που βρίσκονται σε κατάσταση απόλυτης ένδειας, δηλαδή ανέρχονται σε 3,72 εκατομμύρια, ενώ το ποσοστό αυτών που βρίσκονται σε κατάσταση σχετικής φτώχειας ανήλθε από 21,4% το 2012 σε 23,5% το 2013.
Έπειτα από περισσότερα από δύο χρόνια οικονομικής ύφεσης, η Ιταλία γνώρισε μια ελαφρά βελτίωση το τέταρτο τρίμηνο του 2013, με μια αύξηση 0,1% του ΑΕΠ της έπειτα από εννέα τρίμηνα που βρισκόταν στο κόκκινο. Ωστόσο το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 0,1% το πρώτο τρίμηνο του 2014 σε σχέση με το προηγούμενο, λόγω μιας υποχώρησης του βιομηχανικού τομέα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
