Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 15/3

Η ΑΫΠΝΙΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΤΙΣ...ΕΚΛΟΓΕΣ!

Όσο αυξάνει , τόσο μειώνεται η συμμετοχή στις...εκλογές



ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διάφοροι παράγοντες «συνωμοτούν» για να μην πάνε οι άνθρωποι να ψηφίσουν, όταν φθάσει η ώρα. Μια νέα αμερικανο-γερμανική επιστημονική έρευνα φέρνει στο φως έναν μάλλον αφανή τέτοιο παράγοντα: την αϋπνία και την εξαιτίας της κούραση. Όπως τονίζουν οι επιστήμονες, η αϋπνία, που εξελίσσεται σε σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας στις ανεπτυγμένες χώρες, δεν επηρεάζει αρνητικά μόνο την προσωπική σωματική και ψυχική υγεία, τη δουλειά ή το σχολείο (περισσότερες απουσίες, μειωμένη απόδοση), αλλά φαίνεται να υποσκάπτει την ίδια την κοινωνία και τη δημοκρατία. Όσο λιγότερες κοιμάται κανείς, τόσο μειώνεται η πιθανότητα να πάει στις κάλπες, αλλά και γενικότερα να εμφανίσει κοινωνική δραστηριότητα υπέρ των συμπολιτών του, όπως να συνυπογράψει εκκλήσεις διαμαρτυρίας ή να κάνει δωρεές αλληλεγγύης. Με άλλα λόγια, οι άυπνοι άνθρωποι είναι πιο εγωκεντρικοί και πιο αμέτοχοι πολιτικά, έχοντας συμπεριφορές που εξασθενούν τον ιστό της κοινωνικής συνοχής (μείωση πολιτικής συμμετοχής, εθελοντισμού, φιλανθρωπικής δράσης κ.α.). Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζον Χολμπάιν του αμερικανικού Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ της Γιούτα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα ανθρώπινης συμπεριφοράς "Nature Human Behaviour", μελέτησαν δειγματοληπτικά 1.117 ανθρώπους από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία και συσχέτισαν τις ώρες ύπνου τους με το βαθμό κοινωνικής και πολιτικής υπευθυνότητας τους. Η έρευνα αποκαλύπτει ότι όσοι ξυπνούν πριν καν ξημερώσει και κοιμούνται λίγες ώρες, είναι λιγότερο πιθανό να δωρίσουν χρήματα (π.χ. στον Ερυθρό Σταυρό) ή να υποστηρίξουν μια πρωτοβουλία υπέρ της ανακύκλωσης. Και, ακόμη, είναι πιθανότερο να μην κάνουν τον κόπο να πάνε ως το εκλογικό τμήμα. Για παράδειγμα, όσοι κοιμούνταν 40 λεπτά λιγότερα, είχαν 4% μικρότερη πιθανότητα να ψηφίσουν. Γενικότερα και ανάλογα με το βαθμό της αϋπνίας και της κόπωσης, η πιθανότητα συμμετοχής ενός ανθρώπου στις εκλογές μπορεί να μειωθεί έως κατά 14% γι' αυτό και μόνο το λόγο. «Η απώλεια του ύπνου φαίνεται να έχει ευρύτερες συνέπειες από το επηρεάζει μόνο τη δουλειά ή την ψυχική διάθεση κάποιου. Μπορεί να τον κάνει να θεωρεί τον ίδιο τον εαυτό του ως προτεραιότητα, αντί να κάνει πράξεις που ωφελούν την κοινωνία», δήλωσε ο Χολμπάιν.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία