Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή Ωρα 9.47πμ ---------------------------------------- Δύο Παλαιστίνιοι χτυπήθηκαν άγρια από νεαρούς Εβραίους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ ---------------------------------------- Πολλές χιλιάδες Ισραηλινοί διαδήλωσαν στο Τελ Αβίβ κατά της επιχείρησης του στρατού στη Γάζα ----------------------------------------

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ/ΛΩΡΙΣΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ.-

Δύο νεαροί Παλαιστίνιοι χτυπήθηκαν άγρια την Παρασκευή το βράδυ από μια ομάδα νεαρών Εβραίων στη συνοικία Νεβέ Γιάκοβ στην προσαρτημένη Ανατολική Ιερουσαλήμ, έγινε γνωστό χθες Σάββατο από την αστυνομία. «Τη χθεσινή νύχτα (σ.σ. της Παρασκευής) δύο Άραβες δέχθηκαν επίθεση προφανώς από νεαρούς Εβραίους», ανακοίνωσε η Λούμπα Σάμρι εκπρόσωπος της ισραηλινής αστυνομία, διευκρινίζοντας ότι προς το παρόν δεν έχουν γίνει συλλήψεις υπόπτων. Οι δύο Παλαιστίνιοι, ηλικίας 20 ετών, που δέχθηκαν την επίθεση είναι ο Αμίρ Σούκρι και ο Σάμερ Μάχφουζ. Οι δύο άνδρες περπατούσαν στον δρόμο όταν νεαροί Εβραίοι, που τους ζήτησαν τσιγάρο, έβγαλαν ξύλα και σιδηρόβεργες και τους χτύπησαν, όπως διηγήθηκε ένα από τα θύματα στην εφημερίδα Χααρέτζ. Η εφημερίδα, που δημοσίευσε φωτογραφίες των θυμάτων που τους δείχνουν με τα πρόσωπα εντελώς πρησμένα, ανέφερε ότι οι αστυνομικοί που έφτασαν στο σημείο της επίθεσης «δεν κάλεσαν ασθενοφόρο». «Οι συγγενείς τους αρνήθηκαν να περιμένουν το ασθενοφόρο που είχαμε καλέσει και τους μετέφεραν (στο νοσοκομείο) μόνοι τους», επεσήμανε από την πλευρά της η Σάμρι. Στο μεταξύ πολλές χιλιάδες Ισραηλινοί συγκεντρώθηκαν χθες το βράδυ στο Τελ Αβίβ για να ζητήσουν τον τερματισμό της επιχείρησης του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας. Η διαδήλωση αυτή, η οποία πραγματοποιήθηκε έπειτα από έκκληση αριστερών οργανώσεων, είναι η πιο σημαντική που έχουν διοργανώσει οι αντιτιθέμενοι στον πόλεμο μετά την έναρξη της ισραηλινής επιχείρησης στις 8 Ιουλίου. Οι συμμετέχοντες συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Γιτζάκ Ράμπιν παρά την προειδοποίηση της αστυνομίας η οποία είχε ανακοινώσει λίγες ώρες νωρίτερα ότι απαγορεύει τη διεξαγωγή της διαδήλωσης «για λόγους ασφαλείας», για τον φόβο εκτόξευσης ρουκετών από τη Γάζα. Οι διαδηλωτές κρατούσαν πολλά πανό που έγραφαν: «Υπάρχει και άλλος δρόμος» εκτός από τον πόλεμο, «Ελευθερώστε τη Γάζα τώρα, αφήστε τους να ζήσουν», αναφερόμενοι στους κατοίκους του παλαιστινιακού θύλακα, «Σταματήστε τον πόλεμο και την κατοχή» της Δυτικής Όχθης.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία