 |
|
|  Δευτέρα Ωρα 2.14μμ
----------------------------------------
ΦΕΤΟΣ ΠΑΜΕ ΕΛΛΑΔΑ
----------------------------------------
Αύξηση της τουριστικής κίνησης στην Ελλάδα διαπιστώνει το Spiegel και αναφέρεται στον κίνδυνο από την πρακτική της "αρπαχτής"
----------------------------------------
ΕΔΩ ΒΕΡΟΛΙΝΟ.-(Ανταπόκριση Φαίη Καραβίτη)
Το 2014 θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη έτος με ρεκόρ αφίξεων στην Ελλάδα, σύμφωνα με δηλώσεις του ιδιοκτήτη του τουριστικού γραφείου «Attika Reisen» του Μονάχου, Μιχάλη Καραβά, στο περιοδικό «Der Spiegel».
Το περιοδικό υπενθυμίζει την μείωση της τουριστικής κίνησης κατά την περίοδο της κρίσης, ενώ κάνει λόγο για βελτιωμένες υπηρεσίες.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, οι εικόνες από διαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία λειτούργησαν αποθαρρυντικά, όπως και οι ταξιδιωτικές οδηγίες που εξέδωσε το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών για την Ελλάδα.
Ειδική αναφορά γίνεται στα δημοσιεύματα της γερμανικής εφημερίδας «Bild», η οποία, όπως επισημαίνεται, «έριχνε λάδι στην φωτιά» με χαρακτηρισμούς όπως «χρεοκοπημένοι Έλληνες» και προτροπές για την πώληση κάποιων ελληνικών νησιών. «Όλα αυτά έπληξαν τις σχέσεις των δύο λαών, το πρόσφατο παρελθόν όμως μοιάζει να έχει ξεχαστεί, καθώς στην Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια υπάρχει πλέον σταθερή κυβέρνηση και δεν ακούγεται κάτι για απεργίες και διαδηλώσεις», τονίζει ο συντάκτης και προσθέτει ότι διαπιστώνεται βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και δημιουργία ειδικών πακέτων, όπως για τουρισμό ευεξίας ή γευσιγνωσίας.
Στο δημοσίευμα, ωστόσο, επισημαίνεται και η αύξηση των τιμών που διαπιστώνεται σε προορισμούς όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη, όπου έχει αυξηθεί και η τουριστική κίνηση. Γίνεται μάλιστα λόγος για πρακτική της «αρπαχτής», η οποία, «αν συνεχιστεί, θα αποβεί τελικά σε βάρος της ελληνικής οικονομίας», ενώ αναφέρεται ότι τα δύο τρίτα των Ελλήνων δηλώνουν ότι δεν σχεδιάζουν διακοπές στο εσωτερικό, διότι οι τιμές είναι πολύ υψηλές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
