 |
|
|  Σάββατο 29/6
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΕΝΤΟΠΙΣΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Είναι η μεγαλύτερη στα χρονικά τής χώρας μας και αποτελείται απο τουλάχιστον 10.018.260 ναρκωτικά δισκία CAPTAGON
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τη μεγαλύτερη ποσότητα ναρκωτικών που έχει κατασχεθεί ποτέ στην Ελλάδα και μία από τις μεγαλύτερες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αποκάλυψε το ΣΔΟΕ σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία και το Λιμενικό. Πρόκειται για ναρκωτικά δισκία CAPTAGON που βρίσκονταν κρυμμένα σε εμπορευματοκιβώτια που προέρχονταν από τη Λαττάκεια, είχαν ενδιάμεσο σταθμό στο λιμάνι του Πειραιά όπου και εντοπίστηκαν και τελικό προορισμό την Κίνα.
Μέχρι στιγμής και ενώ το ερευνητικό έργο συνεχίζεται, έχουν εντοπιστεί περισσότερα από 10.018.260 δισκία.
Συγκεκριμένα, όπως ανακοίνωσε το ΣΔΟΕ, υπάλληλοι του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών - Όπλων και Λοιπών Ελεγχομένων Προϊόντων της Επιχειρησιακής Διεύθυνσης Σ.Δ.Ο.Ε. Αττικής, σε συνεργασία με το γραφείο της υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών των Η.Π.Α (D.E.A) που εδρεύει στην πρεσβεία των Η.Π.Α στην Αθήνα, εντόπισαν και εν συνεχεία δέσμευσαν στο λιμάνι του Πειραιά τρία εμπορευματοκιβώτια, προερχόμενα από τη Λαττάκεια της Συρίας με τελικό προορισμό την Κίνα και ενδιάμεσο σταθμό τον Πειραιά (transit). Σύμφωνα με το φορτωτικό έγγραφο (Bill of Lading- B.O.L) τα εμπορευματοκιβώτια ήταν έμφορτα με σανίδες MDF κατανεμημένες σε 20 παλέτες ανά εμπορευματοκιβώτιο.
Από τον έλεγχο που διενεργήθηκε, σε πλήρη συνεργασία και με τη συμμετοχή των συναρμόδιων Διωκτικών Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος στο πρώτο εκ των τριών εμπορευματοκιβωτίων, διαπιστώθηκε ότι αυτό περιείχε πράγματι σανίδες MDF εντός των οποίων είχε αποκρυβεί μεγάλη ποσότητα συνθετικών ναρκωτικών δισκίων (CAPTAGON), τα οποία και κατασχέθηκαν.
Το σύνολο της ανευρεθείσας και κατασχεθείσας ποσότητας ναρκωτικών δισκίων CAPTAGON, από το πρώτο ελεγχθέν μέχρι στιγμής εμπορευματοκιβώτιο, ανέρχεται σε 1 τόνο και 590 κιλά που αντιστοιχεί σε ποσότητα 10.018.260 δισκίων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
