 |
|
|  Πέμπτη Ωρα 7.55μμ
----------------------------------------
Σε μιά περίπτωση έχασε τον έλεγχο αεροσκάφους όταν ξεκόλλησε το... προσθετικό χέρι του
----------------------------------------
Μονόχειρας ηταν... πιλότος επιβατικού αεροπλάνου
---------------------------------------
ΕΔΩ ΛΟΝΔΙΝΟ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Ένας πιλότος της βρετανικής αεροπορικής εταιρείας Flybe έχασε προσωρινά τον έλεγχο ενός αεροσκάφους, δευτερόλεπτα πριν από την προσγείωσή του, επειδή λασκάρισε ο συνδετήρας που συγκρατούσε το. . . προσθετικό χέρι του πάνω στο πιλοτήριο.
Το επεισόδιο αυτό, στο οποίο δεν τραυματίστηκε ευτυχώς κανείς, συνέβη στις 12 Φεβρουαρίου, σε μια πτήση από το Μπέρμιγχαμ στο Μπέλφαστ με 47 επιβάτες. Ο έμπειρος πιλότος διαπίστωσε την τελευταία στιγμή ότι δεν μπορούσε πλέον να ελέγξει το αεροσκάφος με το προσθετικό χέρι του, με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να "αναπηδήσει" κατά την προσγείωση, όπως αναφέρεται σε μια έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών Αεροπορικών Ατυχημάτων (AAIB) που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
"Ο κυβερνήτης στον οποίο αναφέρεται η έκθεση είναι ένας από τους πιο έμπειρους, που χαίρει της εμπιστοσύνης της Flybe", ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Ίαν Μπάστον, ο διευθυντής πτήσεων και ασφάλειας της αεροπορικής εταιρείας.
Η έκθεση, σημείωσε ο Μπάστον, επιβεβαιώνει ότι δεν κινδύνευσαν με κανέναν τρόπο οι επιβάτες ή το πλήρωμα του αεροπλάνου.
Σύμφωνα με την έκθεση, ο 46χρονος πιλότος είχε ελέγξει πριν από την απογείωση το σύστημα που συγκρατούσε το προσθετικό χέρι. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο όπου επρόκειτο να προσγειωθεί και έχοντας απενεργοποιήσει τον αυτόματο πιλότο, κατάλαβε ότι δεν μπορούσε πλέον να δίνει εντολές με το αριστερό χέρι γιατί είχε αποσυνδεθεί από το πιλοτήριο. Σκέφτηκε να ενημερώσει τον συγκυβερνήτη όμως επειδή δεν υπήρχε πολύς χρόνος για εξηγήσεις, αποφάσισε ότι η καλύτερη λύση ήταν να χρησιμοποιήσει το γερό, δεξί χέρι του, να αφήσει δηλαδή τον μοχλό χειρισμού και να ξανασυνδέσει όσο γρηγορότερα μπορούσε το αριστερό χέρι. Αποτέλεσμα ήταν να αναπηδήσει το αεροπλάνο, που ήδη ήταν σε διαδικασία προσγείωσης, και να ξαναπέσει στο έδαφος.
Ο πιλότος υποσχέθηκε ότι θα είναι πιο προσεκτικός στο μέλλον και ότι θα ενημερώνει τους συγκυβερνήτες του για την πιθανότητα να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο στο μέλλον, ώστε να είναι έτοιμοι να αναλάβουν το χειρισμό του αεροπλάνου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
