Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο Αχμέτ Νταβούτογλου θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός τής Τουρκίας



Αγκυρα - (Ανταπόκριση Αρης Αμπατζής)


Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, είναι αυτός που θα αντικαταστήσει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην αρχηγεία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, αλλά και στη θέση του πρωθυπουργού, ανακοίνωσε ο ίδιος ο Ερντογάν.

Αυτό αποφασίστηκε σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κυβερνώντος κόμματος. Απομένει να εκλεγεί ο Νταβούτογλου στο έκτακτο συνέδριο του κόμματος στις 27 Αυγούστου  με αντικείμενο την εκλογή αρχηγού.

Μία μέρα αργότερα, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα αναλάβει επισήμως καθήκοντα προέδρου της δημοκρατίας και την 29η Αυγούστου αναμένεται να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Νταβούτογλου.

 

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ

Γεννήθηκε το 1959 στο Ικόνιο της Τουρκίας. Είναι απόφοιτος του τμήματος οικονομίας και του τμήματος πολιτικής επιστήμης και διεθνών σπουδών του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου. Το 1990 ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του καριέρα ως επίκουρος καθηγητής στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Μαλαισίας. Μέχρι το 1993 ήταν επικεφαλής του τμήματος πολιτικής επιστήμης του πανεπιστημίου αυτού. Το 1993 πήρε τον τίτλο του αναπληρωτή καθηγητή. Την περίοδο 1995-1999 δίδαξε στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μαρμαρά στην Κωνσταντινούπολη. Την περίοδο 1998-2002 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στην Ακαδημία Ενόπλων Δυνάμεων και στην Πολεμική Ακαδημία.

Το 1999 ανακηρύχθηκε τακτικός καθηγητής. Την περίοδο 1999-2004 υπήρξε πρόεδρος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Μπέικεντ της Κωνσταντινούπολης, ενώ παράλληλα δίδασκε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστημίου Μαρμαρά.

Στις 17 Ιανουαρίου 2003 με απόφαση του τότε πρωθυπουργού Αμπντουλάχ Γκιουλ πήρε το βαθμό του πρέσβη εκ προσωπικοτήτων. Υπήρξε σύμβουλος του Αμπντουλάχ Γκιουλ την περίοδο που ο τελευταίος ήταν πρωθυπουργός (Νοέμβριος 2002-Μάρτιος 2003). Στη συνέχεια ανέλαβε σύμβουλος του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Με τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης Ερντογάν την Πρωτομαγιά του 2009 ορίστηκε εξωκοινοβουλευτικός υπουργός εξωτερικών. Θέση την οποία ανέλαβε και μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2011.

Το βιβλίο του με τίτλο "Στρατηγικό Βάθος" που εκδόθηκε το 2001 έγινε αντικείμενο πολλών συζητήσεων στην Τουρκία και το εξωτερικό, αφού θεωρείται ότι περιλαμβάνει αναλύσεις παράλληλες προς τη διπλωματία που ασκεί εδώ και καιρό η τουρκική κυβέρνηση και έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως «στροφή προς την Ανατολή». Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει κάνει 82 εκδόσεις στην Τουρκία, ενώ έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά.

Βουλευτής εξελέγη για πρώτη φορά στις εκλογές της 12ης Ιουνίου 2011. Είναι έγγαμος, πατέρας τεσσάρων παιδιών και γνωρίζει την αγγλική, τη γερμανική και την αραβική γλώσσα.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία