Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη Ωρα 12.32μμ ---------------------------------------- Ελλάδα ---------------------------------------- Το απολιθωμένο δάσος Λέσβου, υποψήφιο για ένταξη στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO ----------------------------------------

ΜΥΤΙΛΗΝΗ.-(Ανταπόκριση Στρατής Μπαλάσκας)

Η πρώτη παρουσίαση της υποψηφιότητας του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου για ένταξη στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO πραγματοποιήθηκε από τον καθηγητή Νίκο Ζούρο, διευθυντή του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου. Αρχικά, παρουσιάσθηκε από τον κ. Ζούρο η διακήρυξη της UNESCO για την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς από το Γενικό Συνέδριο της UNESCO το 1972. Ακολούθως, αναφέρθηκε στα κριτήρια που θα πρέπει να πληροί ένα μνημείο προκειμένου να ενταχθεί στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό παρουσίασε στους συμμετέχοντες σημαντικά και ιδιαίτερα γνωστά μνημεία από όλο τον κόσμο που περιλαμβάνονται στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς, όπως το ηφαίστειο της Αίτνας, το Grand Canyon, το ηφαίστειο Φούτζι, κ.ά. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στα 17 ελληνικά μνημεία που έχουν ενταχθεί στα μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς, όπως η Ακρόπολη των Αθηνών, τα Μετέωρα, η Ολυμπία τα βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης, οι βασιλικοί τάφοι της Βεργίνας κ.ά. Στη συνέχεια της διάλεξης παρουσιάσθηκαν τα στοιχεία που καθιστούν το Απολιθωμένο Δάσος μοναδικό μνημείο σε παγκόσμιο επίπεδο και τα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται προκειμένου να είναι υποψήφιο για ένταξη στον Κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Αναφέρθηκε επίσης αναλυτικά στο ιστορικό προστασίας και ανάδειξής του, στην προστατευόμενη περιοχή η οποία αποτελεί έναν μοναδικό χώρο στον οποίο έχει καταγραφεί η γεωλογική εξέλιξη του Αιγαίου τα τελευταία 30 εκατομμύρια χρόνια και στοιχεία που την καθιστούν μοναδική παγκοσμίως αλλά και τις δραστηριότητες που έχουν αναπτυχθεί από το Μουσείο για την ανάδειξη και προστασία του μνημείου. Ακολούθως, απηύθυνε χαιρετισμό ο δήμαρχος Λέσβου Δημήτρης Βουνάτσος, ο οποίος αναφέρθηκε στη μεγάλη σημασία ένταξης του Απολιθωμένου Δάσους στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO η οποία θα έχει εξαιρετικά σημαντικά επιστημονικά, οικονομικά, τουριστικά οφέλη για το νησί.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία