 |
|
|  Τετάρτη Ωρα 12.12μμ
----------------------------------------
ΗΠΑ/Εσθονία
----------------------------------------
Ο Μπαράκ Ομπάμα έφθασε στο Ταλίν την παραμονή της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ
----------------------------------------
ΤΑΛΙΝ.-
Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα έφθασε σήμερα στο Ταλίν για να σηματοδοτήσει την δέσμευση των ΗΠΑ στο πλευρό των χωρών της Βαλτικής τη στιγμή που το ΝΑΤΟ καταγγέλλει τις παράνομες στρατιωτικές ενέργειες της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία.
Το προεδρικό αεροπλάνο Air Force One προσγειώθηκε λίγο πριν από τις 06:30 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας) στο διεθνές αεροδρόμιο της πρωτεύουσας αυτής της μικρής χώρας η οποία βρέχεται από τη θάλασσα της Βαλτικής και εντάχθηκε στη συμμαχία το 2004.
Αυτή η πρώτη επίσκεψη του Ομπάμα σε χώρα της Βαλτικής αφότου ανέλαβε την προεδρία το 2009 πραγματοποιείται μέσα σ' ένα πλαίσιο ακραίας έντασης ανάμεσα στις χώρες του ΝΑΤΟ και τη Μόσχα και ενώ ορισμένοι παρατηρητές εκφράζουν φόβους για μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη.
Η Ρωσία έχει προειδοποιήσει πως θα αντιδράσει στην "απειλή" που συνιστά, σύμφωνα με την ίδια, η ανακοινωθείσα ενίσχυση της παρουσίας της συμμαχίας κοντά στα σύνορά της.
Από την αρχή της σύγκρουσης, η οποία έχει στοιχίσει τη ζωή σε σχεδόν 2.600 ανθρώπους μέσα σε σχεδόν πέντε μήνες και έχει υποχρεώσει περισσότερους από μισό εκατομμύριο Ουκρανούς να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, το Κίεβο και οι Δυτικοί κατηγορούν τη Μόσχα ότι υποστηρίζει τους αυτονομιστές της ανατολικής Ουκρανίας παρέχοντάς τους όπλα και μαχητές.
Πρόκειται για τον μοναδικό σταθμό του αμερικανού προέδρου πριν από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ που θα πραγματοποιηθεί αύριο, Πέμπτη, και μεθαύριο, Παρασκευή, στο Νιούπορτ της Ουαλίας με τη συμμετοχή των 28 χωρών μελών της συμμαχίας.
Εκτός από τον εσθονό πρόεδρο Τούμας Χέντρικ Ίλβες, με τον οποίο θα δώσει κοινή συνέντευξη Τύπου πριν από το μεσημέρι, ο Ομπάμα θα συναντηθεί στο Ταλίν με την πρόεδρο της Λιθουανίας Ντάλια Γκριμπαουσκάιτε και τον πρόεδρο της Λετονίας Άντρις Μπέρζινς.
Στόχος του Λευκού Οίκου είναι να προειδοποιήσει τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν να μην υποκύψει στον πειρασμό να στραφεί εναντίον χώρας της συμμαχίας, υπογραμμίζοντας την προσήλωσή του στο άρθρο 5, σύμφωνα με το οποίο τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να προσφέρουν βοήθεια σε οποιοδήποτε εξ αυτών δεχθεί επίθεση.
Το μήνυμα είναι σαφές: "Ούτε να σκέπτεσθε να αγγίξετε την Εσθονία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα της περιοχής όπως κάνατε με την Ουκρανία", συνόψισε πριν από την αναχώρηση ο Τσαρλς Κάπτσαν, ένας από τους συμβούλους του αμερικανού προέδρου.
Για τον πρωθυπουργό της Εσθονίας Τάαβι Ρούιβας τα δεδομένα έχουν αλλάξει θεμελιωδώς στην Ευρώπη και η απάντηση της Δύσης πρέπει να είναι διαρκείας: "Δεν πρόκειται για μια κακοκαιρία, πρόκειται για μια κλιματική αλλαγή και η αντίδρασή μας πρέπει να έχει διάρκεια", δήλωσε στους "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς".
Μολονότι υπενθυμίζει πως οι ΗΠΑ δεν έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις έναντι της Ουκρανίας, η οποία δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, ο Ομπάμα εκφράζει επίσης τη βούλησή του να βοηθήσει τους Ουκρανούς, επαναλαμβάνοντας ταυτόχρονα ξεκάθαρα πως η Ουάσινγκτον δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να προσφύγει στη βία στη χώρα αυτή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
