 |
|
|  Σάββατο 9/11
Ο μάνατζερ των Rolling Stones, Άντριου Λουγκ Όλνταμ θα διδάξει σε φοιτητές μάθημα για την ιστορία της ροκ
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Από τον ερχόμενο Ιανουάριο οι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Thompson Rivers στην πόλη Κάμλουπς του Καναδά θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα μάθημα για την εξέλιξη της ποπ κουλτούρας από το 1954 έως το 1984 από κάποιον που την είδε από πρώτο χέρι - τον Andrew Loog Oldham (Άντριου Λουγκ Όλνταμ).
Ο Άντριου Λουγκ Όλνταμ, ήταν ο πρώτος μάνατζερ των Rolling Stones, που ανακάλυψε την Μαριάν Φέιθφουλ και έκανε την παραγωγή δίσκων θρύλων της ροκ, όπως ο Ροντ Στιούαρτ, ο Τζίμι Πέιτζ, ο Τζεφ Μπεκ και ο Έρικ Κλάπτον.
Το μάθημα του χειμερινού εξαμήνου, Rock Dreams, θα διερευνά την εξέλιξη του rock and roll, αλλά ο Όλνταμ είπε ότι θα είναι προσιτό, ακόμα και για τους σπουδαστές που δεν έχουν μουσικές φιλοδοξίες.
Ο μάνατζερ των σταρ της ροκ τόνισε ότι θα μιλά για ανθρώπους, για το πώς οι άνθρωποι προσλαμβάνουν τη ζωή, επιτυγχάνουν, ή πέφτουν. «Η υπερβολή είναι παντού, όχι μόνο στη μουσική και στην ψυχαγωγία» εξήγησε στην εκπομπή Daybreak Kamloops.
Ο Βρετανός παραγωγός, ο οποίος μοιράζεται τον χρόνο του μεταξύ της Μπογκοτά, στην Κολομβία και του Βανκούβερ στον Καναδά από το 2003, δήλωσε ότι επισκέπτεται το Κάμλουπς τα τελευταία έξι χρόνια επειδή ένας συνεργάτης και φίλος του ζει στην περιοχή.
Ο Όλνταμ βρήκε ενδιαφέρουσα την ιδέα να συμμετάσχει σε μια σειρά μαθημάτων, στα οποία θα μπορούσε να εξετάσει λεπτομερώς «εκείνους των οποίων τα όνειρα έγιναν πραγματικότητα μέσα από τη ροκ» καθώς και να έχει την ευκαιρία να δημιουργήσει μαζί με φοιτητές.
«Η μητέρα μου θα ήταν υπερήφανη που τελικά μπορώ να έχω κανονική δουλειά» πρόσθεσε.
Ο Όλνταμ είπε ότι δεν έχει καμία διδακτική εμπειρία και ότι όταν εγκατέλειψε το σχολείο πριν από 60 χρόνια, ο διευθυντής έγραψε ότι «μπορεί να τα καταφέρει, αλλά όχι εδώ» και διευκρίνισε ότι δεν θα είναι μόνος στην αίθουσα.
Μαζί του στο μάθημα θα είναι ο καθηγητής στο Τμήμα Φιλοσοφίας Μπρους Μπο και ο καθηγητής από το Τμήμα Διαχείρισης Τουρισμού, Μπίλι Κόλινς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
