Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη Ωρα 9.50μμ ---------------------------------------- Ισπανία ---------------------------------------- Στους δρόμους της Βαρκελώνης 1,8 εκατομμύρια Καταλανοί για να ζητήσουν την ανεξαρτησία της Καταλονίας από την Ισπανία ----------------------------------------

ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ.-

Ένα τεράστιο πλήθος κατέκλυσε σήμερα τους δρόμους της Βαρκελώνης διεκδικώντας το δικαίωμα να ψηφίσει για την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας από την Ισπανία, κατά το παράδειγμα της Σκωτίας. Σύμφωνα με το δήμο της πόλης, που διοικείται από τον εθνικιστικό δεξιό συνασπισμό CiU του Καταλανού προέδρου Αρτούρ Μας, τουλάχιστον 1,8 εκατομμύριο άνθρωποι, κρατώντας τις χρυσοκόκκινες σημαίες της Καταλονίας, διαδήλωσαν με αίτημα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την απόσχιση της αυτόνομης περιοχής. Η διαδήλωση οργανώνεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά με την ευκαιρία της Ντιάντα, της "εθνικής ημέρας" της Καταλονίας. Σε αντίθεση με τη βρετανική κυβέρνηση, που έδωσε το "πράσινο φως" για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στη Σκωτία, η Μαδρίτη αρνείται κάθε τέτοια πιθανότητα επικαλούμενη το ισπανικό Σύνταγμα. Το 2012 το ένα εκατομμύριο των Καταλανών που συμμετείχαν στην κινητοποίηση ανάγκασαν την περιφερειακή κυβέρνηση να υποσχεθεί ότι θα οργανώσει δημοψήφισμα. Πέρσι οι διαδηλωτές σχημάτισαν μια ανθρώπινη αλυσίδα μήκους 400 χιλιομέτρων, υποχρεώνοντας τις καταλανικές αρχές να ορίσουν την ημερομηνία του δημοψηφίσματος, στις 9 Νοεμβρίου φέτος. Στη σημερινή κινητοποίηση τουλάχιστον 500.000 άνθρωποι σχημάτισαν με τα σώματά τους ένα γιγαντιαίο V —για να συμβολίσουν τις λέξεις "Ψηφίζω" και "Νίκη"— στις δύο κεντρικές λεωφόρους της Βαρκελώνης. Οι διοργανωτές είχαν καλέσεις τους συμμετέχοντες "να γεμίσουν τους δρόμους για να γεμίσουν οι κάλπες". Η φετινή Ντιάντα συμπίπτει με την 300ή επέτειο από την κατάληψη της Βαρκελώνης, το 1714, από τα στρατεύματα του βασιλιά Φίλιππου Ε΄ ο οποίος κατάργησε τους νόμους και τους καταλανικούς θεσμούς. Για συμβολικούς λόγους ορίστηκε ότι η διαδήλωση θα έφτανε στο αποκορύφωμά της στις 17.14 το απόγευμα. Όμως, ήδη από το μεσημέρι το πολυποίκιλο πλήθος είχε κατακλύσει το κέντρο, που συνήθως είναι γεμάτο από τουρίστες. Φορώντας κιτρινοκόκκινα μπλουζάκια με το σύνθημα "Ara es l' hora" ("Έφτασε η ώρα" στα καταλανικά) ή κρατώντας τις σημαίες της ανεξαρτησίας, ολόκληρες οικογένειες, παρέες και μεμονωμένα άτομα συμμετείχαν ενεργά υπό τους ήχους των γκράλα, των παραδοσιακών καταλανικών όμποε. Ο Αρτούρ Μας προειδοποίησε τη Μαδρίτη ότι "δεν μπορεί να εμποδίζει αιωνίως την Καταλονία να αποφασίσει για το μέλλον της", σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο. "Αν ένα έθνος όπως η Σκωτία έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για το μέλλον του, γιατί όχι η Καταλονία;" διερωτήθηκε, απηχώντας την άποψη και πολλών υποστηρικτών της ανεξαρτησίας. Σύμφωνα με τον Μας, η ισπανική κυβέρνηση δεν πρέπει να συνεχίσει να επικαλείται το Σύνταγμα απέναντι στο πολιτικό πρόβλημα που θέτει η Καταλονία και το μη δεσμευτικό δημοψήφισμα είναι απαραίτητο ώστε να διευκρινιστεί εάν οι υπέρμαχοι της ανεξαρτητοποίησης αποτελούν και την πλειοψηφία.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία