 |
|
|  Τετάρτη Ωρα 6.06μμ
----------------------------------------
Αυστρία
----------------------------------------
«Λυσιστράτη» στο Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος στο Καρνούντουμ από το ΚΘΒΕ
----------------------------------------
ΕΔΩ ΒΙΕΝΝΗ.-(Ανταπόκριση Δημήτρης Δημητρακούδης)
Μετά την επιτυχημένη πρώτη παρουσίασή της, τον περασμένο Απρίλιο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες και αργότερα στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ανεβάζει το ερχόμενο Σάββατο 4 Οκτωβρίου, την παράσταση "Lysistrata projekt" στο Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος στο αυστριακό Καρνούντουμ.
Το Φεστιβάλ, το οποίο ίδρυσε πριν από 24 χρόνια και διευθύνει μέχρι σήμερα ο γνωστός Ελληνο-ιταλός σκηνοθέτης και σκηνογράφος, Πιέρο Μπορντίν, πραγματοποιείται στα ερείπια του αμφιθεάτρου της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης Καρνούντουμ, δίπλα στη σημερινή αυστριακή κωμόπολη Πετρονέλ, λίγες δεκάδες χιλιόμετρα ανατολικά της Βιέννης, στα σύνορα με τη Σλοβακία.
Η παραγωγή του ΚΘΒΕ - το οποίο συμπληρώνει φέτος 53 χρόνια καλλιτεχνικής δημιουργίας αποτελώντας σήμερα τον μεγαλύτερο ελληνικό θεατρικό και ευρύτερα πολιτιστικό οργανισμό - θα παρουσιαστεί κατ΄εξαίρεση στις αναστηλωμένες εγκαταστάσεις των ρωμαικών Λουτρών του Καρνούντουμ, τα οποία, όπως και το Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος, εντάσσονται στο "Art Carnuntum" το Πολιτιστικό Κέντρο της περιοχής, όπου και οι ανασκαφές της αρχαίας ρωμαικής πόλης.
Το Art Carnuntum ήταν το πρώτο Πολιτιστικό Κέντρο της Ευρώπης το οποίο, τον περασμένο Απρίλιο, επί Ελληνικής Προεδρίας του Ευρωπαικού Συμβουλίου και υπό την αιγίδα της Κύπριας Επιτρόπου Πολιτισμού Ανδρούλα Βασιλείου, τιμήθηκε με τη "Σφραγίδα Ευρωπαικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς".
Το "Lysistrata projekt" είναι μια παράσταση "τσέπης" βασισμένη στη "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη, που ο μύθος της, ιδωμένος μέσα από το πρίσμα των σύγχρονων μορφών πολέμου και των συνεπειών τους ενσαρκώνεται στις φιγούρες τεσσάρων γυναικών, οι οποίες ετοιμάζονται να καταλάβουν το Κοινοβούλιο και να απαιτήσουν να σταματήσει ο κάθε είδους πόλεμος.
Το έργο θα ανέβει στο Καρνούντουμ σε ελεύθερη απόδοση-σκηνοθεσία του Γιάννη Παρασκευόπουλου, σκηνικά-κοστούμια της Σοφίας Παπαδοπούλου, με τις ηθοποιούς Γιολάντα Μπαλαούρα (στο ρόλο της Λυσιστράτης) , Λουκία Βασιλείου, Ιωάννα Παγιατάκη και Μομώ Βλάχου.
Χαιρετίζοντας ιδιαίτερα την τωρινή συνεργασία με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και ευχόμενος μια συνέχισή της στο μέλλον, ο διευθυντής του Φεστιβάλ Πιέρο Μπορντίν σε δηλώσεις του στη Βιέννη επισημαίνει πως πρόκειται για την τρίτη παραγωγή της Λυσιστράτης που ανεβαίνει στο Καρντούντουμ, έπειτα από εκείνες του Σερ Πίτερ Χολ με πρωταγωνίστρια την Τζεραλντίν Τζέιμς και του Μιχάλη Κακογιάννη με πρωταγωνίστρια τη Μάγια Μόργκενστερν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
