Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη Ωρα 10.06πμ ---------------------------------------- Τάιμς ---------------------------------------- Μόνο ένα ελληνικό πανεπιστήμιο (της Κρήτης) στα 400 καλύτερα του κόσμου ----------------------------------------

ΕΔΩ ΛΟΝΔΙΝΟ.-(Ξένα Πρακτορεία)

Το Πανεπιστήμιο της Κρήτης είναι το καλύτερο στην Ελλάδα, αφού είναι το μοναδικό που κατάφερε να συμπεριλαμβάνεται στα 400 καλύτερα του κόσμου (συγκεκριμένα στις θέσεις 301 - 350), σύμφωνα με τη νέα παγκόσμια κατάταξη των βρετανικών «Τάιμς» (Times Higher Education World University Rankings 2014 - 2015). Η πρώτη δεκάδα περιλαμβάνει μόνο αμερικανικά και βρετανικά πανεπιστήμια. Καλύτερο στον κόσμο -για τέταρτη συνεχή χρονιά- αναδεικνύεται το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) και ακολουθούν κατά σειρά τα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Οξφόρδης, Στάνφορντ, Κέμπριτζ, ΜΙΤ, Πρίνστον, Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, Imperial Λονδίνου, Γιέηλ και Σικάγο. Το καλύτερο ευρωπαϊκό (με βρετανικό) πανεπιστήμιο είναι το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης (γνωστό ως ΕΤΗ) στη θέση 13. Η Τουρκία αντιπροσωπεύεται με έξι πανεπιστήμια ανάμεσα στα 400 καλύτερα και το Ισραήλ με τρία, ενώ καμία γειτονική βαλκανική χώρα δεν έχει παρουσία. Από δυτικοευρωπαϊκής πλευράς στα 400 καλύτερα περιλαμβάνονται 45 βρετανικά, 28 γερμανικά, 17 ιταλικά, 13 ολλανδικά, 11 γαλλικά, δέκα σουηδικά και οκτώ ελβετικά. Η Ασία συνεχίζει να κερδίζει έδαφος και έξι ασιατικά πανεπιστήμια (από Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Χονγκ Κονγκ, Κίνα και Ν. Κορέα) βρίσκονται στα κορυφαία 50 και 24 στα καλύτερα 200. Από την άλλη, η αναμφισβήτητη υπεροχή των ΗΠΑ σταδιακά μειώνεται, έστω και οριακά. Η κατάταξη «Times Higher Education World University» δημοσιεύεται κάθε χρόνο και θεωρείται, μαζί με τις αντίστοιχες κατατάξεις της QS (World University Ranking) και της Σαγκάης (Academic Ranking of World Universities-ARWU), μία από αυτές με το μεγαλύτερο κύρος και διεθνή επιρροή. Η κατάταξη βασίζεται σε τέσσερα βασικά κριτήρια, την ποιότητα διδασκαλίας, το επίπεδο έρευνας, την μεταφορά γνώσης εκτός πανεπιστημίου και το βαθμό διεθνοποίησης των σπουδών. Υπενθυμίζεται ότι, στην κατάταξη της QS που δόθηκε στη δημοσιότητα προ εβδομάδων, πρώτο ελληνικό ΑΕΙ για το 2014 κατατάχθηκε διεθνώς το ΕΜΠ (στις θέσεις 441 - 450) και δεύτερο το Πανεπιστήμιο Κρήτης (στις θέσεις 451 - 460). Στην κινεζική κατάταξη ARWU για το 2013 δύο ελληνικά πανεπιστήμια, της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών, ήσαν ανάμεσα στα 500 καλύτερα (στις θέσεις 301 - 400).

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία