 |
|
|  Παρασκευή 10/10
----------------------------------------
Σφοδρή ανταλλαγή πυρών με θύματα και απο τα δύο μέρη
----------------------------------------
ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΙΝΔΙΑΣ-ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΟ ΚΑΣΜΙΡ
----------------------------------------
ΑΡΝΙΑ/ΙΝΔΙΑ
Στην ανταλλαγή προειδοποιήσεων και απειλών επιδόθηκαν οι κυβερνήσεις της Ινδίας και του Πακιστάν μετά την πρόσφατη έξαρση της βίας στα σύνορα των δύο κρατών, τα οποία διαθέτουν πυρηνικά οπλοστάσια. Τα επεισόδια βίας χαρακτηρίζονται τα σοβαρότερα εδώ και πάνω από μια δεκαετία.
Εννέα Πακιστανοί και 8 Ινδοί πολίτες έχουν χάσει τη ζωή τους αφού οι ένοπλες δυνάμεις των δύο πλευρών άρχισαν να ανταλλάσσουν σφοδρά πυρά πυροβολικού εδώ και μια εβδομάδα κατά μήκος 200 χιλιομέτρων στα σύνορα των δύο κρατών στο Κασμίρ.
Σήμερα υπήρξαν νέοι τραυματισμοί.
Οι δύο χώρες αλληλοκατηγορήθηκαν για το ξέσπασμα των πιο πρόσφατων εχθροπραξιών, που πλήττουν πυκνοκατοικημένες περιοχές. Η Ινδία διαμηνύει ότι δεν θα συνομιλήσει με το Πακιστάν ούτε θα παύσει πυρ εάν η γειτονική της χώρα δεν σταματήσει πρώτη τα πυρά.
«Δεν επιθυμούμε η κατάσταση στα σύνορα των δύο αντίπαλων πυρηνικών δυνάμεων να κλιμακωθεί σε σύγκρουση», ανέφερε σε μια ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Άμυνας του Πακιστάν. «Η Ινδία θα πρέπει να επιδείξει σύνεση και να συμπεριφερθεί με υπευθυνότητα».
Αφότου διαχωρίστηκαν, πριν από 67 χρόνια, τα δυο έθνη έχουν εμπλακεί σε τρεις εμπόλεμες συρράξεις — τις δύο φορές εξαιτίας του Κασμίρ. Ωστόσο δεν έχει υπάρχει ένοπλη σύρραξη μεταξύ των αφότου η Ινδία και το Πακιστάν πραγματοποίησαν δοκιμές πυρηνικών όπλων το 1998.
Οι ανταλλαγές σποραδικών πυρών αποτελούν συχνό φαινόμενο κατά μήκος των ντε φάκτο συνόρων στο Κασμίρ, παρά την εκεχειρία που υπεγράφη το 2003. Ωστόσο η έκταση και η ένταση των τελευταίων εχθροπραξιών καθώς και ο αριθμός των νεκρών, κυρίως αμάχων, είναι κάτι μάλλον ασυνήθιστο.
Νωρίτερα, η Ινδία προειδοποίησε το Πακιστάν ότι θα πληρώσει ένα «δυσβάσταχτο τίμημα» για τους βομβαρδισμούς στο Κασμίρ.
Ο υπουργός Άμυνας της Ινδίας, Αρούν Τζέιτλι, κάλεσε το Πακιστάν να σταματήσει τις απρόκλητες επιθέσεις κατά ινδικών θέσεων στο Κασμίρ και απείλησε με βαριά αντίποινα.
«Εάν το Πακιστάν επιμείνει να επιδίδεται σε αυτόν τον τυχοδιωκτισμό, οι δυνάμεις μας θα συνεχίσουν να μάχονται», δήλωσε ο Τζέιτλι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στο Νέο Δελχί. «Το κόστος αυτού του τυχοδιωκτισμού θα είναι δυσβάσταχτο», συνέχισε, χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες.
Ο Πακιστανός υποστράτηγος Χαν Ταχίρ Τζαβέντ Χαν, υπεύθυνος για το τμήμα των συνόρων όπου έχουν ξεσπάσει οι συγκρούσεις, δήλωσε ότι η Ινδία έχει ρίξει περίπου 20.000 οβίδες από την αρχή του έτους, ενώ το 2012 το ινδικό πυροβολικό είχε βάλει 200 φορές. Πρόσθεσε επίσης ότι έχει προσπαθήσει επανειλημμένως να συναντηθεί με τον Ινδό ομόλογό του αφότου ξεκίνησαν οι ανταλλαγές των πυρών πυροβολικού, όμως η άλλη πλευρά δεν απαντά καν στα τηλεφωνήματά του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
