 |
|
|  Σάββατο 11/10
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Αθωώθηκε, μετά από 17 χρόνια στις φυλακές, μια γυναίκα που είχε καταδικαστεί για φόνο με βάση μια ψευδομαρτυρία
----------------------------------------
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Μια γυναίκα που πέρασε 17 χρόνια από τη ζωή της στη φυλακή, καταδικασμένη για μια δολοφονία που δε διέπραξε, αθωώθηκε από δικαστήριο του Λος Άντζελες, το οποίο αποδέχτηκε ότι η βασική μάρτυρας στην υπόθεση είχε πει ψέματα στις αρχές.
Η Σούζαν Μέλεν, 59 ετών σήμερα, είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη χωρίς τη δυνατότητα αναστολής της ποινής, για τη δολοφονία του Ρίτσαρντ Ντέιλι. Το απανθρακωμένο πτώμα του Ντέιλι βρέθηκε το 1997 σε ένα σοκάκι της συνοικίας Σαν Πέντρο, στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας.
Ο δικαστής Μαρκ Άρνολντ του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Λος Άντζελες χαρακτήρισε την περίπτωση της Μέλεν "σπάνια αποτυχία του δικαστικού συστήματος", προσθέτοντας ότι η καταδίκη της φαίνεται ότι βασίστηκε στην ψευδομαρτυρία της Τζουν Πάτι. Η τελευταία είχε πει στις αρχές ότι η Μέλεν είχε ομολογήσει τον φόνο.
Η αξιοπιστία της Πάτι, η οποία πέθανε το 2006, αμφισβητήθηκε όταν πρόσφατα ξανάνοιξε η υπόθεση, κυρίως επειδή η ίδια της η αδελφή, που είναι αξιωματικός της αστυνομίας στο Τόρανς, την χαρακτήρισε "ίσως τη μεγαλύτερη ψεύτρα που έχω γνωρίσει στη ζωή μου".
Η Πάτι συναντήθηκε εκατοντάδες φορές με αστυνομικούς στην Πολιτεία Ουάσινγκτον όπου είχε μετακομίσει και οι αρχές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν αξιόπιστη μάρτυρας.
Η Σούζαν Μέλεν "καταδικάστηκε εξαιτίας μιας συναρπαστικής ιστορίας που αφηγήθηκε ο εισαγγελέας", σχολίασε η δικηγόρος της, Ντέιρντρε Ο' Κόνορ της οργάνωσης "Η αθωότητα μετράει". Η οργάνωση αυτή αγωνίζεται για τους ανθρώπους που έχουν καταδικαστεί άδικα. Η συνήγορος δεν επέρριψε ευθύνη στους ενόρκους που πίστεψαν την ενοχή της Μέλεν, λέγοντας ότι "τους σερβίρισαν μια ιστορία".
Με την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου η Σούζαν Μέλεν άρχισε να στέλνει φιλιά στα παιδιά της και χαιρέτισε όλους όσοι την στήριξαν, υπό τα χειροκροτήματα των παρισταμένων. Ο δικαστής διέταξε να αποφυλακιστεί η γυναίκα το συντομότερο δυνατόν ενώ η κόρη της, Τζέσικα Μπες, είπε ότι αυτή είναι "η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής της".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
