 |
|
|  Πέμπτη 7/5
Υπό διωγμόν οι εργαζόμενοι
Η Uber καταργεί το 14% των θέσεων εργασίας της
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η ηλεκτρονική πλατφόρμα υπηρεσιών οδηγών Uber ανακοίνωσε την Τετάρτη την κατάργηση 3.700 θέσεων εργασίας, που αφορούν κυρίως τις ομάδες των προσλήψεων και της πληροφόρησης των χρηστών, προκειμένου να μειώσει το κόστος που έχει υποστεί η εταιρεία λόγω της πανδημίας του Covid-19, σύμφωνα με σχετικά χρηματιστηριακά έγγραφα.
Αυτές οι απολύσεις αντιπροσωπεύουν περίπου το 14% του συνολικού αριθμού των εργαζομένων που μέχρι το τέλος του έτους υπολόγιζε να έχει στο δυναμικό της η επιχείρηση ενοικίασης αυτοκινήτων με οδηγό. Η εταιρεία υπολογίζει ένα κόστος 20 εκατομμυρίων δολαρίων από αυτήν την επιχείρηση.
Τα ίδια έγγραφα επισημαίνουν πως ο διευθύνων σύμβουλός της Ντάρα Χοσροουσάχι ανακοίνωσε επίσης ότι παραιτείται από τον βασικό του μισθό για το υπόλοιπο του οικονομικού έτους, που λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2020, έπειτα από συμφωνία με το διοικητικό συμβούλιο.
Η Uber αναμένεται να ανακοινώσει την Πέμπτη τα αποτελέσματα του τριμήνου. Ο κύριος ανταγωνιστής της στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Lyft, ανακοίνωσε επίσης μείωση κατά 17% στις θέσεις εργασίας των υπαλλήλων της.
«Οι σημερινές περικοπές, λίγο πριν από τα αυριανά αποτελέσματα, είναι μια επώδυνη αλλά δυστυχώς αναγκαία απόφαση για την Dara & Co ενώπιον της άνευ προηγουμένου κατάστασης που δημιουργήθηκε από την Covid-19», υπογραμμίζει ο Νταν Άιβς της Wedbush Securities.
«Μετά τη σκοτεινή αυτή περίοδο, το επιχειρηματικό μοντέλο της Uber πιθανότατα θα είναι πολύ διαφορετικό για τα επόμενα χρόνια (τουλάχιστον) και η εταιρεία θα πρέπει να εξορθολογήσει τα έξοδά της και να μειώσει τη δραστηριότητά της, προκειμένου να εστιασθεί σε έναν στόχο κερδοφορίας», προσθέτει ο ίδιος ειδικός.
Οι μετοχές της Uber έπεσαν περίπου 4% στο Χρηματιστήριο της Wall Street.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
