 |
|
|  Δευτέρα 27/10
----------------------------------------
Ισραήλ/Ιορδανία
----------------------------------------
Η Ιορδανία προειδοποιεί ότι οι εποικισμοί μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη συνθήκη ειρήνης που υπογράφτηκε το 1994
----------------------------------------
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Η Ιορδανία προειδοποίησε σήμερα το Ισραήλ ότι η συμφωνία ειρήνης που έχουν υπογράψει μπορεί να απειληθεί από τη συνεχιζόμενη κατασκευή εβραϊκών οικισμών σε κατεχόμενη γη την οποία οι Παλαιστίνιοι θέλουν για το κράτος τους και από οποιαδήποτε αλλαγή στο θρησκευτικό καθεστώς ενός σημαντικού μουσουλμανικού ιερού στην Ιερουσαλήμ.
"Όλες αυτές οι ενέργειες είναι ασύμβατες με το διεθνές δίκαιο και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και αν συνεχιστούν θα θέσουν τελικά σε κίνδυνο την ειρήνη", δήλωσε ο πρεσβευτής της Ιορδανίας στο Ισραήλ, Ουάλιντ Ομπέινταντ, σε μία εκδήλωση για την 20ή επέτειο της συνθήκης.
Ο Ομπέινταντ αναφερόταν στις προσπάθειες ακροδεξιών Ισραηλινών να αλλάξουν το καθεστώς μιας πλατείας κοντά στο τέμενος αλ Άκσα που είναι ιερή για τους εβραίους ως ο τόπος όπου στέκονταν δύο αρχαίοι ναοί και στις αναφορές για σχέδια κατασκευής και άλλων οικισμών σε γη την οποία οι Παλαιστίνιοι θέλουν για το κράτος τους.
Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει πει πως το Ισραήλ δεν θα αλλάξει το καθεστώς του ιερού τόπου που, αφότου το Ισραήλ κατέλαβε την ανατολική Ιερουσαλήμ στον πόλεμο του 1967, διοικείται από μουσουλμανικές αρχές και την εβραϊκή προσευχή που πραγματοποιείται στον κοντινό Δυτικό Τοίχο, κατάλοιπο ενός αρχαίου ναού.
Όμως οι δεξιοί πολιτικοί σύμμαχοι του Νετανιάχου πιέζουν να εισαχθεί νομοθεσία η οποία θα επιτρέπει την εβραϊκή προσευχή κοντά στο τέμενος που οι εβραίοι αποκαλούν Όρος του Ναού και οι μουσουλμάνοι γνωρίζουν ως Χαράμ ες-Σαρίφ, τον τόπο απ̉ όπου ο προφήτης Μωάμεθ ανέβηκε στον ουρανό.
Τις προηγούμενες εβδομάδες είχε ξεσπάσει ένταση κατά την επίσκεψη θρησκευόμενων Ισραηλινών εκεί.
Ο υπουργός Άμυνας Μόσε Γιάαλον, σε μια ξεχωριστή ομιλία, κάλεσε να "αποφευχθούν αχρείαστες εντάσεις στους ιερούς τόπους".
"Ως κάποιος που έχει ζήσει πολέμους και την απώλεια των καλύτερων φίλων μου σε αυτούς, γνωρίζω από τα βάθη της καρδιάς μου τη σημασία της ειρήνης", είπε ο Γιάαλον, πρώην αρχηγός του επιτελείου στρατού του Ισραήλ.
Ο Γιάαλον, υπέρμαχος των εποικισμών, άφησε να εννοηθεί ότι το Ισραήλ πρέπει να είναι πιο διστακτικό όσον αφορά την παραχώρηση γης έναντι ειρήνης στους Παλαιστινίους που επιδιώκουν να εγκαθιδρύσουν ένα κράτος στη Δυτική Όχθη και στη Γάζα, γη που κατέλαβε το Ισραήλ στον πόλεμο του 1967. Το Ισραήλ απέσυρε τους στρατιώτες του από τη Γάζα το 2005 αλλά διατήρησε αυστηρούς ελέγχους στα περάσματα προς την περιοχή.
"Ως υπουργός Άμυνας του κράτους του Ισραήλ δεν θα κάνω συμβιβασμούς στην ασφάλεια και τη ζωή των ισραηλινών πολιτών ούτε θα τζογάρω μαζί τους", είπε ο Γιάαλον.
Η συνθήκη με την Ιορδανία κατά μήκος των ανατολικών συνόρων του Ισραήλ υπογράφτηκε το 1994 και ήταν η δεύτερη συνθήκη ειρήνης του Ισραήλ με έναν άραβα γείτονα μετά τη συνθήκη του 1979 με την Αίγυπτο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
