 |
|
|  Τετάρτη 29/10
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Εξερράγη μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος της NASA δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του
----------------------------------------
ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ.-
Ένα πύραυλος που μετέφερε ένα μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος, το οποίο είχε προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, εξερράγη την Τρίτη «6 δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του» στις εγκαταστάσεις της NASA στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, ανακοίνωσε η αμερικανική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος μέσω ανάρτησης στο Twitter.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση δεν υπάρχουν αναφορές για τυχόν τραυματισμούς.
Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε στις 18:22 (τοπική ώρα) και 6 δευτερόλεπτα αργότερα σημειώθηκε έκρηξη πιθανόν στους κινητήρες του. Σε πλάνα από το βίντεο της εκτόξευσης φαίνεται ο πύραυλος να πέφτει μαζί με το σκάφος στην εξέδρα εκτόξευσης, οπότε και σημειώθηκε μία ακόμα μεγαλύτερη έκρηξη. Τη διαχείριση του πυραύλου Antares είχε η ιδιωτική εταιρεία Orbital Sciences.
«Η NASA και η Orbital Sciences συγκεντρώνουν δεδομένα σχετικά με το σφάλμα που προέκυψε στο Orbital RS-3, έξι δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του», αναφέρεται σε ανακοίνωση που ανάρτησε η NASA στην επίσημη ιστοσελίδα της.
Λίγα λεπτά μετά το ατύχημα, ο υπεύθυνος της αποστολής έδωσε εντολή για «απομόνωση των εγκαταστάσεων και συλλογή όλων των δεδομένων».
Το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Cygnus, το οποίο βρισκόταν στην κορυφή του πυραύλου, επρόκειτο να μεταφέρει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό 2,2 τόνους τροφίμων, υλικού για πειράματα και εξοπλισμό.
Σε ανακοίνωσή της η NASA αναφέρει ότι ο πύραυλος «εκτοξεύτηκε με σκοπό να ξεκινήσει την αποστολή ανεφοδιασμού στον Δ.Δ.Σ. ωστόσο υπέστη κάποια καταστροφική ανωμαλία λίγο μετά την απογείωσή του στις 18:22», σημειώνοντας ότι το προσωπικό της Orbital Sciences «δεν εντόπισε οποιεσδήποτε ανησυχητικές ενδείξεις» πριν από την εκτόξευση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
