 |
|
|  Σάββατο 30/5
Τσαγκάρης κατασκευάζει στην Ρουμανία παπούτσια-γίγας για την τήρηση των αποστάσεων
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ρουμανία: Τσαγκάρης κατασκευάζει παπούτσια-γίγας για την τήρηση των αποστάσεων
ΚΌΣΜΟΣ /Παρασκευή 29 Μαΐου 2020, 17:43:23 / Τελευταία Ενημέρωση: 17:45 / Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Λίγο μετά από ένα lockdown διάρκειας δύο μηνών για να αναχαιτισθεί η εξάπλωση του νέου κορονοϊού, που έχει αρχίσει να χαλαρώνει στη Ρουμανία από τα μέσα Μαΐου, ένας τσαγκάρης, ο Γκριγκόρε Λουπ από την πόλη Κλουζ της Τρανσυλβανίας, παρατήρησε ότι οι άνθρωποι δεν σέβονταν τους κανόνες κοινωνικής απόστασης.
Έτσι, στον Λουπ κατέβηκε η ιδέα να κατασκευάσει δερμάτινα παπούτσια με μακριά μύτη για να βοηθήσει τους ανθρώπους να τηρούν τις αποστάσεις. Και τα παπούτσια αυτά βγαίνουν σε ένα ξεχωριστό μέγεθος, νούμερο 75.
"Μπορείτε να το δείτε στον δρόμο καθημερινά, οι άνθρωποι δεν σέβονται τους κανόνες κοινωνικής απόστασης. Πήγα στην αγορά για να αγοράσω φυτά για τον κήπο μου. Αν και δεν υπήρχαν πολλοί άνθρωποι εκεί, ο κόσμος συνέχιζε να συνωστίζεται όλο και περισσότερο", δήλωσε ο Λούπ, που κατασκευάζει δερμάτινα παπούτσια επί 39 χρόνια.
"Αν δύο άνθρωποι που φορούν αυτά τα παπούτσια έλθουν πρόσωπο με πρόσωπο, θα απέχουν τουλάχιστον ενάμισι μέτρο ο ένας από τον άλλον", τόνισε ο ίδιος για την επινόησή του.
Ενώ πωλεί επίσης έτοιμα παπούτσια, το κατάστημα του Λουπ, που το άνοιξε το 2001, κυρίως στηρίζεται οικονομικά από παραγγελίες από θέατρα και όπερες σε όλη τη χώρα, καθώς και από παραδοσιακά σύνολα λαϊκών χορών.
Μπορεί η επιχειρηματική του δραστηριότητα τώρα να βρίσκεται σε πραγματικό τέλμα, καθώς όλες οι ζωντανές πολιτιστικές εκδηλώσεις είτε ακυρώθηκαν, είτε αναβλήθηκαν λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, όμως ο ίδιος ο Λουπ είναι συγκρατημένα αισιόδοξος ότι οι πωλήσεις θα ανακάμψουν με την πάροδο του χρόνου.
Ο Λουπ, ο οποίος δηλώνει πως έχει προσαρμόσει το καλούπι για τα μακριά τούτα παπούτσια σε ένα μοντέλο που είχε κληθεί να κατασκευάσει για ηθοποιούς, τόνισε μέχρι τώρα του έχουν δώσει πέντε παραγγελίες για τέτοια παπούτσια κοινωνικής απόστασης.
Χρειάζεται εργασία δύο ημερών για να φτιάξει ένα τέτοιο ζευγάρι, το οποίο απαιτεί σχεδόν ένα τετραγωνικό μέτρο δέρματος. Η δε τιμή του είναι 500 λέι (115 δολάρια) το ζευγάρι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
