 |
|
|  Παρασκευή 20/11
Ομπάμα
«Τον Τραμπ θα τον βγάλουν... πεζοναύτες από τον Λευκό Οίκο»
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Αστειευόμενος αλλά μάλλον με μια δόση μαύρου χιούμορ, σε διάλογό του με τον παρουσιαστή Τζίμι Κίμελ ο οποίος ρώτησε αν υπάρχουν πολλά σημεία εντός του Λευκού Οίκου που θα μπορούσε να κρυφτεί ένας Πλανητάρχης που αρνείται να εγκαταλείψει την καρέκλα του, ο Μπαράκ Ομπάμα εξαπέλυσε την εξής ατάκα: «Πιστεύω ότι πάντα έχουμε τη δυνατότητα να στείλουμε τους SEALS να τον ξετρυπώσουν».
Οι Navy Seals, ως γνωστόν, είναι οι αφρόκρεμα των Αμερικανών κομάντο πεζοναυτών και η ομάδα τους αναλαμβάνει τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες αποστολές, όπως ακριβώς η εκτέλεση του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Για την οποίαν, παρεμπιπτόντως, ο Ομπάμα είπε στον Τζίμι Κίμελ ότι «ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε να πάρω την απόφαση εάν θα εγκρίνω ή όχι την επέμβαση των SEAL στο Πακιστάν για τη σύλληψη του Μπιν Λάντεν, έπρεπε να ασχολούμαι με τις θεωρίες συνωμοσίας του Τραμπ, ο οποίος διέδιδε ότι δεν ήμουν γνήσιος Αμερικανός. Οπότε φαντάζεστε την κατάσταση που αντιμετώπιζα, σαν να βλέπεις οθόνη χωρισμένη στα δύο: Από τη μία να σχεδιάζουμε αυτή την τεράστια, παρακινδυνευμένη, δύσκολη επιχείρηση, για την οποίαν χρειαζόμασταν όλη τη δύναμη, την τεχνολογία, τις ανθρώπινες ικανότητες και το θάρρος των Αμερικανών στρατιωτών, τις μυστικές πληροφορίες κ.λπ. Και από την άλλη, είχα έναν τύπο να λέει ότι δεν είχα γεννηθεί εκεί όπου είχα γεννηθεί».
«Όλο αυτό σου δίνει μια εικόνα» συμπλήρωσε ο Ομπάμα «για το πόσο αλλόκοτη είναι η σύγχρονη πολιτική. Αλλά χρειάζεται ο Πρόεδρος να μένει συγκεντρωμένος στη δουλειά του, όχι στο τσίρκο. Αυτό το τσίρκο είναι όμως που κυριαρχεί στα ΜΜΕ και εν τέλει αποσυντονίζει τον Λευκό Οίκο».
Στο εύθυμο πνεύμα της εκπομπής του Κίμελ, ο διάσημος παρουσιαστής προσπάθησε να αιφνιδιάσει τον Μπαράκ Ομπάμα, ρωτώντας τον κάτι τρομερά αδιάκριτο: «Το βράδυ που πιάσατε τον Μπιν Λάντεν, εσείς και η Μισέλ κάνατε έρωτα για να το γιορτάσετε;». Ατάραχος, ο Ομπάμα απάντησε ότι «υποθέτω ότι η Μισέλ κοιμόταν ήδη όταν γύρισα στο σπίτι. Γιατί, γενικότερα, η αλήθεια είναι ότι εκείνη κοιμόταν βαθιά όταν εγώ τελείωνα τη δουλειά». Ο Κίμελ όμως επέμεινε, πειράζοντας τον πρώην Πλανητάρχη: «Ελάτε τώρα κύριε Πρόεδρε, δεν χρειάζεται να εφευρίσκετε δικαιολογίες». Και πάλι όμως ο ετοιμόλογος Ομπάμα είχε την τελευταία ατάκα: «Δεν δικαιολογούμαι. Λυπάμαι»...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
