Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή Ωρα 6.30μμ ---------------------------------------- Ελλάδα ---------------------------------------- Έκκληση στην χώρα μας να αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος ----------------------------------------

ΕΔΩ ΑΘΗΝΑ.-(Ανταπόκριση)

'Eκκληση στην Ελλάδα, ο λαός της οποίας είναι, όπως είπε, ο πιο κοντινός στους Παλαιστίνιους, να αναγνωρίσει το ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, με απόφαση της κυβέρνησης ή της Βουλής, όπως έπραξαν 135 κράτη παγκοσμίως, απηύθυνε σήμερα ο πρεσβευτής της Παλαιστινιακής Αρχής στην Αθήνα Μαρβάν Εμίλ Τουμπασί. Ο Παλαιστίνιος διπλωμάτης μιλούσε σε κοινή συνέντευξη τύπου στην παλαιστινιακή αντιπροσωπεία με τέσσερις Έλληνες δημάρχους, που επισκέφθηκαν πρόσφατα την Παλαιστίνη, συμμετέχοντας σε μεγάλο παγκόσμιο συνέδριο για την τοπική αυτοδιοίκηση και συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό. Μιλώντας στη συνέντευξη, οι Έλληνες δήμαρχοι από το Χαλάνδρι, τον Κορυδαλλό, το Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα, εξέφρασαν, μεταξύ άλλων, τη θλίψη τους για τη συνεχιζόμενη, αποτρόπαιη κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ, αλλά και τον θαυμασμό τους για την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού. Στην καθημερινή προσπάθεια των κατοίκων των κατεχομένων από το Ισραήλ εδαφών να επιβιώσουν, αναφέρθηκε ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος, ο οποίος μίλησε για ουρές τριών και τεσσάρων ωρών στα σημεία ελέγχου των κατοχικών δυνάμεων, στη διαρκή ανασφάλεια των κατοίκων, στο «τείχος του αίσχους» που ανεγείρουν οι ισραηλινές Αρχές, «στην καταλήστευση του πλούτου της παλαιστινιακής γης», αλλά και στην εντυπωσιακή προσπάθεια ανοικοδόμησης, όπως στη Ραμάλα. Ο κ. Ρούσσος, όπως και οι άλλοι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, αναφέρθηκαν επίσης δια μακρών στα αισθήματα φιλίας των Παλαιστινίων προς τον ελληνικό λαό. Ο εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής Αρχής στην Αθήνα κατήγγειλε τη συνέχιση της ανέγερσης του «ρατσιστικού τείχους» από το Ισραήλ, αλλά και την αύξηση των εβραϊκών εποικισμών στα κατεχόμενα, που ξεπέρασαν τώρα τους 352, με άνω των 700.000 Εβραίων εποίκων, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Αναφέρθηκε επίσης στην περικύκλωση των Ιεροσολύμων με τείχος και στα μεγάλα εμπόδια μετακίνησης των Παλαιστινίων από και προς την Ιερή Πόλη, ενώ κατήγγειλε την προσπάθεια των Ισραηλινών να χωρίσουν το τέμενος Αλ- Άκσα σε εβραϊκό και μουσουλμανικό και έκανε λόγο για «εισβολή Εβραίων» στα Ιεροσόλυμα. Ο Παλαιστίνιος αξιωματούχος υπογράμμισε ότι η κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών είναι διεθνές έγκλημα που συνεχίζεται μετά το 1967, χωρίς ουσιαστική αντίδραση της διεθνούς κοινότητας, συνοδευόμενο από προσπάθεια να δοθεί εβραϊκός χαρακτήρας στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Κατήγγειλε, επίσης, το Ισραήλ ότι δεν θέλει την επιτυχία της διαπραγμάτευσης για τη λύση του παλαιστινιακού, αλλά επιδιώκει να κερδίσει χρόνο για να αλλάξει την κατάσταση στα κατεχόμενα και, επίσης, ότι θέλει να οδηγήσει σε «θρησκευτικό πόλεμο», ενώ η πολιτική του, είπε, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των «τζιχαντιστών».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία